Prisoner - Lunik

Each day he finds his way to the graveyard

Without flowers, without prayers

For hours he sits there on the floor

By the people lying there

He doesn’t know any name

Written in the cold stones

He spells each of them tenderly

Looks forward to be one of them

He’s a prisoner in his own world

Doesn’t take the challenge to break out

Poor prisoner in your own world

Is there nothing you can smile about?

Poor prisoner in your own world

Each day he leads his car to his office

Without thinking, without dreaming

He nods to everyone

Without even looking at them

He doesn’t know any face

Belonging to those name-plates

Ignores each of them naturally

Refusing to be one of them

He’s a prisoner in his own world

Doesn’t take the challenge to break out

Poor prisoner in your own world

Is there nothing you can smile about?

Poor prisoner in your own world

Elke dag vindt hij zijn weg naar het kerkhof

Zonder bloemen, zonder gebeden

Urenlang zit hij daar op de grond

Door de mensen die daar liggen

Hij weet geen naam

Geschreven in de koude stenen

Hij spelt ze allemaal teder

Kijk ernaar uit om een ​​van hen te zijn

Hij is een gevangene in zijn eigen wereld

Gaat de uitdaging niet aan om uit te breken

Arme gevangene in je eigen wereld

Is er niets waar je om kunt lachen?

Arme gevangene in je eigen wereld

Elke dag leidt hij zijn auto naar zijn kantoor

Zonder na te denken, zonder te dromen

Hij knikt naar iedereen

Zonder er zelfs maar naar te kijken

Hij kent geen gezicht

Behorend tot die naambordjes

Negeert ze allemaal op natuurlijke wijze

Weigeren om een ​​van hen te zijn

Hij is een gevangene in zijn eigen wereld

Gaat de uitdaging niet aan om uit te breken

Arme gevangene in je eigen wereld

Is er niets waar je om kunt lachen?

Arme gevangene in je eigen wereld