Reverie on Norfolk Street - Luluc

The sun comes in glowing on my bedroom wall

A staircase out the window, its shadow on the floor

Looking at the light and dust a pretty gold install

I can’t help but wonder do you miss me at all

Schoolyard blues and dirty shoes kicking around the farm

City dreams calling out leave it all behind

Some noise above it interrupts my quiet reverie

I can’t help but wonder do you ever think of me

Down by the hidden creek around the bend

The willow leaves hanging down above our heads

All day we stayed until the sun went down

A constancy of horns and sirens call out the whole day

City valleys catch the sound and turn it up again

The sweetest little bird song somehow breaks through the din

I wonder if you and I will ever meet again

I can’t help but wonder if we’ll ever meet again

Lover, it wasn’t easy to pretend

Even the day you left I was just there as a friend

No I never dreamed I’d let you go

Once this was the biggest place;

now it just feels small, too

How can it be that I was ever scared of loving you

It was just the time I need for I am in amongst the blue

I guess I could just confess I really needed you

I guess I could just confess I really needed you

I guess I could just confess I really needed you

De zon komt binnen op de muur van mijn slaapkamer

Een trap uit het raam, de schaduw op de vloer

Kijkend naar het licht en stof een mooie gouden installatie

Ik kan het niet helpen, maar vraag me af of je me helemaal mist?

Schoolpleinblues en vuile schoenen die rond de boerderij schoppen

Stadsdromen die roepen, laat het allemaal achter

Wat geluid erboven onderbreekt mijn stille mijmering

Ik vraag me af of je ooit aan me denkt

Beneden bij de verborgen kreek rond de bocht

De wilgenbladeren die boven onze hoofden hangen

De hele dag bleven we tot de zon onderging

Een constant aantal claxons en sirenes roept de hele dag

Stadsvalleien vangen het geluid op en zetten het weer harder

Het liefste vogelgezang breekt op de een of andere manier door de din

Ik vraag me af of jij en ik elkaar ooit nog zullen ontmoeten

Ik vraag me af of we elkaar ooit weer zullen ontmoeten

Geliefde, het was niet gemakkelijk om te doen alsof

Zelfs de dag dat je wegging, was ik er gewoon als een vriend

Nee, ik had nooit gedroomd dat ik je zou laten gaan

Ooit was dit de grootste plaats;

nu voelt het ook klein aan

Hoe kan het dat ik ooit bang was om van je te houden?

Het was precies de tijd die ik nodig had, want ik ben in de wolken

Ik denk dat ik zou kunnen bekennen dat ik je echt nodig had

Ik denk dat ik zou kunnen bekennen dat ik je echt nodig had

Ik denk dat ik zou kunnen bekennen dat ik je echt nodig had