Le Monsieur Aux Lilas - Lucienne Delyle

Un vieux monsieur, décoré d’une fleur, se promène

Près d' la Seine

Cours la Reine

Le vieux monsieur ne dit rien mais du bout de sa canne

Il enflamme

Notre-Dame

Ce vieux monsieur, on l’appelle le printemps de Paname

Bichonné, pomponné, parfumé, du lilas plein les bras

Dans sa prom’nade

Le Luxembourg, Verlaine

Dans son programme

Deux mots d’amour: Je t’aime

A petits pas, le bonhomme s’en va

En jetant ses lilas à tout l' monde

Et grâce à lui l’amoureux du sam’di

A fleuri son amour éblouie

Un vieux monsieur, décoré d’une fleur, se promène

Près d' la Seine

Cours la Reine

Le vieux monsieur ne dit rien mais du bout de sa canne

Il enflamme

Notre-Dame

Ce vieux monsieur, on l’appelle le printemps de Paname

Bichonné, pomponné, parfumé, il sourit à la vie

Et voilà, c’est comme ça qu’il y a des beaux jours à Paris

Een oude heer, versierd met een bloem, loopt

In de buurt van de Seine

Ren de koningin

De oude heer zegt niets anders dan het puntje van zijn stok

het ontsteekt

Onze dame

Deze oude heer, ze noemen hem de bron van Paname

Verwend, opgedoft, geparfumeerd, handen vol lila

tijdens zijn wandeling

Luxemburg, Verlaine

In zijn programma

Twee woorden van liefde: ik hou van jou

Met kleine stapjes gaat de man weg

Door zijn seringen naar iedereen te gooien

En dankzij hem de liefhebber van zaterdag

Bloeide haar verblinde liefde

Een oude heer, versierd met een bloem, loopt

In de buurt van de Seine

Ren de koningin

De oude heer zegt niets anders dan het puntje van zijn stok

het ontsteekt

Onze dame

Deze oude heer, ze noemen hem de bron van Paname

Verwend, opgedoft, geparfumeerd, hij lacht om het leven

En zo zijn er mooie dagen in Parijs