Si Petite — 1932 - Lucienne Boyer

Je me sens, dans tes bras, si petite

Si petite, auprès de toi

Que tu peux, quand mon coeur bat trop vite

Le briser entre tes doigts

Quand tu vois qu’une peine m’agite

Tu me berces, doucement

Je me fais, dans tes bras, si petite

Si petite

Ô mon amant !

Je suis venue un beau jour, dans ta vie

Tout simplement

Et tu fis naître en mon âme ravie

L’enchantement

Ce que tu veux, je le fais, sans contrainte

Sans murmurer

Car je ne puis, toujours, sous ton étreinte

Que t’adorer !

J’ai beau savoir, mon trésor, que tu m’aimes

De tout ton coeur

Il est des soirs où je doute quand même

Où j’ai bien peur

Je crains toujours qu’un autre amour t’emporte

Et sans tarder

Je me dis tout bas: «Serai-je assez forte

Pour te garder ?»

Ik voel, in je armen, zo klein

Zo klein, naast jou

Dat je kunt, als mijn hart te snel klopt

Breek het tussen je vingers

Als je ziet dat een pijn me van streek maakt

Je wiegt me zachtjes

Ik maak mezelf, in jouw armen, zo klein

zo klein

O mijn minnaar!

Ik kwam op een dag in je leven

gewoon

En je beviel in mijn verrukte ziel

de betovering

Wat jij wilt, doe ik, zonder beperking

Zonder morren

Omdat ik niet altijd onder je omhelzing kan

Hoe je te aanbidden!

Ik weet, mijn schat, dat je van me houdt

Met heel je hart

Er zijn nachten dat ik nog steeds twijfel

waar ik bang ben

Ik ben nog steeds bang dat een andere liefde je zal wegnemen

En zonder vertraging

Ik fluister tegen mezelf: "Zal ik sterk genoeg zijn?"

Om je te houden?"