Figli dell'odio - Luchè, Corrado, Fuossera

Io punto al sole, voglio il suo bagliore

Dove la figlia dell’abbandono è la madre dell’odio

Lo cerchi più forte, ovvio

La strada nella mente, ovvio

Lotti per il tuo cuore stolto

Occhi negli occhi è troppo scuro, non leggo il suo volto

Non faccio il duro in un mondo sconvolto

E ancora credere che odiare è vincere

Amare è fingere, giurare è perdere

La prima regola è non chiedere, stringere il vuoto

Per farlo amico per poco, sciogliere un nodo

Per poi sognare il suo corpo e

Dentro un fuoco spegne il tuo odio

Se mi accontento, io non godo

D’estate al muro appaga lo sfogo

Voglio la soluzione non un modo

Parlare all’aria, sentire il suo fiato

Guardarla in faccia, sfiorare il suo fianco

Sfiorare la fortuna e non esiste un’illusione

Quello è il momento, in cui il talento incontra ancora un’occasione

Tutti pensiamo che la vita è solo una

E spesso sembra che la campi per metà

Incrampi, inciampi, nel tuo modo di vedere, avvampi

Perchè niente ti sta bene, il tuo giudizio

Ti fa giudicare un Giuda dagli altri

Perchè vivi sentimenti contrastanti

Immagina un ragazzo cresciuto nell’amore

Che ha conosciuto l’odio appena ha messo piede fuori dal portone

E scegli già il tuo atteggiamento a muso duro, accigliato

Basti tu anche più di un reggimento, soldato

A casa non dici niente ma ti senti osservato

Sei una bomba C4 e non sei ancora scoppiato

Spoletta e percussore, spoletta e percussore

Una goccia di sudore ma sei ancora detonato

Avverso non conosci i tuoi avversari

Versi sangue in un bicchiere

Illuminato da da un padre degenerato

Non puoi fermare ciò che già è iniziato

Faremo il mondo a pezzi facendo finta di salvarlo

Figli dell’odio persi con te

Figli dell’odio schiavi di te (x2)

Ho scelto una vita da creativo essendo impulsivo

Per sfogare la pazzia e il modo di agire istintivo

Disegnando la realtà con l’alfabeto dove

Il giallo dei lampioni mi rende strano e irrequieto

Uno scenario di palazzoni, stazione e strade abbandonate

Cerco di curarmi l’anima e spaccare barricate

Oh Dio, dimmi solo perchè non sono figlio tuo

Ma figlio dell’odio!

Siamo in cattività, abituati dalla nascita

A una crescita con l’inferiorità

Chi versa lacrime risulta un debole

Mentre il mondo si perde in una continua iperbole

Non ha prezzo tutto questo e lo pago a caro prezzo

Chiusi in una gabbia con la scabbia

Illuminati dalla luce di un’alba

Una rivalsa, la mia anima è salva

Anche se piove resta il fiuto e non perdo la via di casa

Solo chi ama davvero può odiare davvero

Il mio sentimento è fatale, un overdose di ero

Meglio odiato che ignorato, ma pur sempre sincero

Gesù è freddo, ci ha congelati nell’inferno

Che il Signore perdoni la fame di giustizia

Cosa fai qui?

Son venuto in cerca di una vita

Vedo vendetta nei tuoi occhi chiusi, neri e stanchi

Stringiamoci aspettando angeli, pronti a salvarci

Abbraccio il traditore e fingo che sia come prima

Leggi il messaggio nei miei baci come i Perugina

Ti tremano le braccia mentre brindiamo insieme

Lo sento che ti piange il cuore e pisci lacrime!

Non mi sorprende se è il tuo amico a dirmi dove sei

Se si fosse veri fino in fondo non mi sentirei

Solo, sposo l’odio, il mio amore terreno

Combatto questa guerra in nome dei figli che avremo

Non puoi fermare ciò che già è iniziato

Faremo il mondo a pezzi facendo finta di salvarlo

Figli dell’odio persi con te

Figli dell’odio schiavi di te (x2)

Ik streef naar de zon, ik wil zijn gloed

Waar de dochter van verlatenheid de moeder van haat is

Je zoekt het natuurlijk moeilijker

De weg in de geest, natuurlijk

Je vecht voor je dwaze hart

Oog in oog is te donker, ik lees zijn gezicht niet

Ik speel niet stoer in een onrustige wereld

En nog steeds geloven dat haten hetzelfde is als winnen

Liefhebben is doen alsof, zweren is verliezen

De eerste regel is om niet te vragen, om de leegte te verkleinen

Om er een tijdje een vriend van te maken, maak een knoop los

Om dan te dromen over zijn lichaam en

Binnenin blust een vuur je haat

Als ik tevreden ben, geniet ik niet

In de zomer voldoet de muur aan de ventilatie

Ik wil de oplossing niet een manier

Spreek in de lucht, voel zijn adem

Kijk haar in het gezicht, raak haar zij aan

Raak geluk aan en er is geen illusie

Dat is het moment waarop talent nog een kans ontmoet

We denken allemaal dat het leven er maar één is

En vaak lijkt het alsof hij de helft neemt

Je struikelt, je struikelt, in jouw manier van kijken, je bloost

Omdat niets bij je past, jouw oordeel

Het laat je een Judas beoordelen door anderen

Omdat je gemengde gevoelens hebt

Stel je een jongen voor die opgroeide in liefde

Wie kende haat zodra hij een voet buiten de deur zette?

En kies nu al voor je starre, fronsende houding

Zelfs meer dan één regiment is voldoende, soldaat

Thuis zeg je niets maar voel je je wel gezien

Je bent een C4-bom en je bent nog niet ontploft

Ganzenveer en slagpin, ganzenveer en slagpin

Een druppel zweet maar je bent nog steeds ontploft

Negatief, je kent je tegenstanders niet

Bloed in een glas gemorst

Verlicht door van een gedegenereerde vader

Je kunt niet stoppen wat al is begonnen

We zullen de wereld verscheuren door te doen alsof we hem redden

Zonen van haat verloren met jou

Kinderen van haat tot slaaf gemaakt van jou (x2)

Ik koos voor een creatief leven door impulsief te zijn

Om de waanzin en de instinctieve manier van handelen te ventileren

De werkelijkheid tekenen met het alfabet waar

Het geel van de straatlantaarns maakt me vreemd en rusteloos

Een scenario van hoogbouw, stations en verlaten straten

Ik probeer mijn ziel te genezen en barricades af te breken

Oh God, vertel me gewoon waarom ik je zoon niet ben

Maar zoon van haat!

We zijn in gevangenschap, gewend vanaf de geboorte

Naar groei met minderwaardigheid

Hij die tranen vergiet blijkt zwak te zijn

Terwijl de wereld verloren gaat in een continue hyperbool

Dit alles is onbetaalbaar en ik betaal er duur voor

Opgesloten in een kooi met schurft

Verlicht door het licht van een dageraad

Een wraak, mijn ziel is veilig

Zelfs als het regent, blijft mijn neus en raak ik de weg naar huis niet kwijt

Alleen degenen die echt liefhebben, kunnen echt haten

Mijn gevoel is fataal, een overdosis hero

Beter gehaat dan genegeerd, maar toch oprecht

Jezus is koud, hij bevroor ons in de hel

Moge de Heer de honger naar gerechtigheid vergeven

Wat doe je hier?

Ik kwam op zoek naar een leven

Ik zie wraak in je gesloten ogen, zwart en moe

Laten we samen kruipen, wachtend op engelen, klaar om ons te redden

Ik omhels de verrader en doe alsof het hetzelfde is als voorheen

Lees het bericht in mijn kussen zoals de Peruginas

Je armen trillen terwijl we samen proosten

Ik voel dat je hart huilt en je plast tranen!

Het verbaast me niet als je vriend me vertelt waar je bent

Als het tot het einde waar was, zou ik het niet voelen

Alleen, ik trouw met haat, mijn aardse liefde

Ik vecht deze oorlog in de naam van de kinderen die we zullen krijgen

Je kunt niet stoppen wat al is begonnen

We zullen de wereld verscheuren door te doen alsof we hem redden

Zonen van haat verloren met jou

Kinderen van haat tot slaaf gemaakt van jou (x2)