L'Avvelenata - Luca Carboni

Ma s' io avessi previsto tutto questo, dati causa e pretesto, le attuali

conclusioni

Credete che per questi quattro soldi, questa gloria da stronzi, avrei scritto

canzoni;

Va beh, lo ammetto che mi son sbagliato e accetto il «crucifige» e così sia

Chiedo tempo, son della razza mia, per quanto grande sia, il primo che ha

studiato…

Mio padre in fondo aveva anche ragione a dir che la pensione è davvero

importante

Mia madre non aveva poi sbagliato a dir che un laureato conta più d' un

cantante:

Giovane e ingenuo io ho perso la testa, sian stati i libri o il mio

provincialismo

E un cazzo in culo e accuse d' arrivismo, dubbi di qualunquismo,

son quello che mi resta…

Voi critici, voi personaggi austeri, militanti severi, chiedo scusa a vossìa

Però non ho mai detto che a canzoni si fan rivoluzioni, si possa far poesia;

Io canto quando posso, come posso, quando ne ho voglia senza applausi o fischi:

Vendere o no non passa fra i miei rischi, non comprate i miei dischi e

sputatemi addosso…

Secondo voi ma a me cosa mi frega di assumermi la bega di star quassù a cantare

Godo molto di più nell' ubriacarmi oppure a masturbarmi o, al limite, a scopare.

Se son d' umore nero allora scrivo frugando dentro alle nostre miserie:

Di solito ho da far cose più serie, costruire su macerie o mantenermi vivo…

Io tutto, io niente, io stronzo, io ubriacone, io poeta, io buffone,

io anarchico, io fascista

Io ricco, io senza soldi, io radicale, io diverso ed io uguale, negro, ebreo,

comunista!

Io frocio, io perchè canto so imbarcare, io falso, io vero, io genio, io cretino

Io solo qui alle quattro del mattino, l’angoscia e un po' di vino,

voglia di bestemmiare!

Secondo voi ma chi me lo fa fare di stare ad ascoltare chiunque ha un tiramento?

Ovvio, il medico dice «sei depresso», nemmeno dentro al cesso possiedo un mio

momento

Ed io che ho sempre detto che era un gioco sapere usare o no ad un certo metro:

Compagni il gioco si fa peso e tetro, comprate il mio didietro, io lo vendo per

poco!

Colleghi cantautori, eletta schiera, che si vende alla sera per un po' di

milioni

Voi che siete capaci fate bene a aver le tasche piene e non solo i coglioni…

Che cosa posso dirvi?

Andate e fate, tanto ci sarà sempre, lo sapete

Un musico fallito, un pio, un teorete, un Bertoncelli o un prete a sparare

cazzate!

Ma s' io avessi previsto tutto questo, dati causa e pretesto, forse farei lo

stesso

Mi piace far canzoni e bere vino, mi piace far casino, poi sono nato fesso

E quindi tiro avanti e non mi svesto dei panni che son solito portare:

Ho tante cose ancora da raccontare per chi vuole ascoltare e a culo tutto il

resto!

(Grazie a tiziano per questo testo)

Maar als ik dit alles had voorzien, gegeven oorzaak en voorwendsel, de huidige

conclusies

Denk je dat ik voor dit kleine geld, deze glorie van klootzakken, zou hebben geschreven?

liedjes;

Oké, ik geef toe dat ik ongelijk had en accepteer het "crucifix" en het zij zo

Ik vraag om tijd, ik ben van mijn ras, hoe groot het ook is, de eerste die het heeft

bestudeerd…

Mijn vader had tenslotte ook gelijk toen hij zei dat pensioen echt is

belangrijk

Mijn moeder vergiste zich niet door te zeggen dat een afgestudeerde meer dan één telt

zanger:

Jong en naïef, ik verloor mijn verstand, of het nu de boeken waren of de mijne

provincialisme

En een lul in de kont en beschuldigingen van carrièredrang, twijfels van onverschilligheid,

ik ben wat ik nog heb...

Jullie critici, jullie sobere karakters, strenge militanten, ik bied jullie mijn excuses aan

Maar ik heb nooit gezegd dat in liederen revoluties worden gemaakt, dat men poëzie kan maken;

Ik zing wanneer ik kan, hoe ik kan, wanneer ik er zin in heb zonder applaus of gefluit:

Verkopen of niet is niet mijn risico, koop mijn platen niet e

spuug op mij...

Naar jouw mening, maar wat kan het mij schelen dat ik de moeite neem om hier te zingen?

Ik geniet veel meer van dronken worden of masturberen of in ieder geval neuken.

Als ik in een zwarte bui ben, schrijf ik zoekend in onze ellende:

Meestal moet ik serieuzere dingen doen, op puin bouwen of mezelf in leven houden ...

Ik alles, ik niets, ik klootzak, ik dronk, ik dichter, ik dwaas,

Ik ben anarchist, ik ben fascist

Ik ben rijk, ik heb geen cent, ik ben radicaal, ik ben anders en ik ben hetzelfde, nigga, jood,

communistisch!

Ik flikker, omdat ik zing, ik weet hoe ik moet beginnen, ik fake, ik ben waar, ik genie, ik idioot

Ik ben hier alleen om vier uur 's ochtends, angst en een beetje wijn,

verlangen om te vloeken!

Naar jouw mening, maar wie laat me het doen om te luisteren naar iemand die er trek in heeft?

Het is duidelijk dat de dokter zegt "je bent depressief", ik heb niet eens een van mijn eigen in het toilet

moment

En ik die altijd heb gezegd dat het een spelletje is om te weten hoe je een bepaalde meter moet gebruiken of niet:

Kameraden, het spel wordt zwaar en somber, koop mijn achterkant, ik verkoop het voor

klein!

Collega's songwriters, gekozen groep, die 's avonds een beetje verkoopt

miljoenen

Jij die in staat bent, doet er goed aan volle zakken te hebben en niet alleen ballen...

Wat kan ik je vertellen?

Ga en doe, zal er altijd zijn, weet je

Een mislukte muzikant, een vrome, een theoreticus, een Bertoncelli of een priester om te schieten

onzin!

Maar als ik dit alles had voorzien, gegeven reden en voorwendsel, zou ik het misschien doen

dezelfde

Ik hou van liedjes maken en wijn drinken, ik hou van rommelen, toen werd ik als een dwaas geboren

En dus ga ik door en doe de kleren die ik normaal draag niet uit:

Ik heb nog zoveel dingen te vertellen voor degenen die willen luisteren en alle

rest!

(Met dank aan tiziano voor deze tekst)