Los toros en la Wii - Love Of Lesbian

Soñé un mundo feliz, muy, muy lejos de aquí, y como no lo encontré

Pues fui a buscarte con mi coche

Yo empecé a teorizar sobre la creación, mientras tú

Tú triunfabas, recreando la niebla de Londres

¿Qué es un mundo feliz, el de Buda o Schopenhauer

Libros de autoayuda o la belleza en Murakami?

No. Son esos momentos, cuando viene el rictus mortis

Y la risa es llanto y con el llanto lagrimones así…

Sí. Somos alguien, algo dispersos, vulnerables

Somos reverso o la imagen de un universo inestable

Y de tanto reír, fui incapaz de arrancar, ni hacia delante ni atrás

Sino ascendiendo por los aires.

Tu cabeza se hinchó, y la mía después

Caras deformes y ovoides.

¿Y qué tal si bajamos del coche?

Buscaba un mundo feliz entre Buda o Schopenhauer

De libros de autoayuda o la belleza en Murakami

Y lo encontré contigo en las entrañas de la noche

Cuando el cielo escucha carcajadas enormes

Ganaremos el oro en la carrera de fantoches

Los feítos con la plata y los más tontos con el bronce

Y creí contener la llamada de la noche

Pero como los vampiros me he aceptado sin reproches

Sí. Somos alguien, algo dispersos, vulnerables

Somos reverso o la imagen de un universo inestable

Y domesticarnos será algo dificil, Mister Sarkozy

Dame un euro, ¡guapo!

Porque yo lo valgo, Mister Sarkozy, ya verás qué gasto

Me he inventado un juego, toros en la Wii, indomesticados

Lo he de vivir

Quedarme adormilado entre tus piernas

Dentro de ti, pequeña inmensidad, dulce anestesia

En blanco te dejaré, como dejo este verso

Porque tú conviertes las curvas en rectas

Entrar en ti.

Nacer pero al revés, huir ahí dentro

En tu oscuridad

Por ti sería una mezcla de beata y ramera.

Dignísima gente rastrera

Fantástico…

Si volviera a nacer, sería un bebé

¿Qué otra cosa podría desear como amante

Que ser tu eterno lactante, un mutante suplicante?

Ya sé que no somos una pareja al estilo de antes

Pero no es necesario tener principios, lo importante es tener finales

Gracias

Ik droomde van een gelukkige wereld, ver, ver weg van hier, en aangezien ik het niet kon vinden

Nou ik ging je zoeken met mijn auto

Ik begon te theoretiseren over schepping, terwijl jij

Je hebt gezegevierd en de mist van Londen nagebootst

Wat is een dappere nieuwe wereld, die van Boeddha of Schopenhauer

Zelfhulpboeken of de schoonheid in Murakami?

Nee. Het zijn die momenten waarop de rictus mortis komt

En lachen is huilen en met zulke huilende tranen...

Ja, we zijn iemand, enigszins verspreid, kwetsbaar

Wij zijn het omgekeerde of het beeld van een onstabiel universum

En door zoveel te lachen, kon ik niet beginnen, noch vooruit, noch achteruit

Maar stijgen door de lucht.

Je hoofd zwol op, en het mijne daarna

Misvormde en eivormige gezichten.

En wat als we uit de auto stappen?

Ik was op zoek naar een gelukkige wereld tussen Boeddha of Schopenhauer

Uit zelfhulpboeken of de schoonheid in Murakami

En ik vond het bij jou in de ingewanden van de nacht

Wanneer de lucht enorm gelach hoort

We zullen het goud winnen in de poppenrace

De lelijkste met het zilver en de domste met het brons

En ik dacht dat ik de roep van de nacht bevatte

Maar net als de vampiers heb ik mezelf zonder verwijt geaccepteerd

Ja, we zijn iemand, enigszins verspreid, kwetsbaar

Wij zijn het omgekeerde of het beeld van een onstabiel universum

En ons te domesticeren zal moeilijk zijn, meneer Sarkozy

Geef me een euro, knapperd!

Omdat ik het waard ben, meneer Sarkozy, u zult zien wat ik uitgeef

Ik heb een spel uitgevonden, stieren op de Wii, ongetemd

ik moet het leven

tussen je benen in slaap vallen

Binnenin jou, kleine onmetelijkheid, zoete verdoving

Ik zal je leeg laten, zoals ik dit vers laat

Omdat je rechte bochten wordt

in jou kruipen

Geboren worden maar andersom, van binnen wegrennen

in jouw duisternis

Voor jou zou ik een mengeling zijn van gezegend en hoer.

Zeer waardige griezelige mensen

Fantastisch…

Als ik herboren zou worden, zou ik een baby zijn

Wat wil ik nog meer als minnaar

Dan je eeuwige zuigeling zijn, een smekende mutant?

Ik weet dat we geen koppel zijn in de stijl van vroeger

Maar het is niet nodig om principes te hebben, het belangrijkste is om eindes te hebben

Dank u