Si l'on marchait jusqu'à demain - Louise Attaque

Avalépar des yeux immenses

En parler comme si c'était les miens

Nager dans tes yeux leur élégance

Voilàque moi, je baisse les miens

Longer tes jambes, immenses

Tout ça mais comme alors si de rien

Et ta démarche, quelle élégance

Si l’on marchait jusqu'àdemain

On serait peut être au bout de la France

Marseille, munhun (?) en fait j’en sais rien

Ça parait possible en apparence

Possible, si tu veux bien

Février en Chine, quelle joie quelle chance

On a marchéregarde bien plus loin

Que nous le laissaient penser les apparences

Est-ce que l’on reste, est-ce que l’on revient?

Bien sûr que l’on reste, c’est une évidence

Au bout du monde…

Au bout du compte on reste un bout de la France

Au bout du monde ici on se sent bien

Longues tes jambes, immenses

Tout ça mais alors toujours comme si de rien

Et ta démarche, quelle élégance

Si l’on marchait encore plus loin…

Nous sommes au Mali quelle fête quelle chance

Demain serait une chose que l’on obtient

Àchercher plus loin que toutes les apparences

Est-ce que l’on reste, est-ce que l’on y tient?

Avalépar tes yeux immenses

En parler comme si c'était les miens

Noyédans ces, leur élégance

Si l’on regardait un peu plus loin

Oui mon chapeau, c’est une évidence

N’a rien àvoir avec le tien

Mais notre amour, notre exigence…

Opgeslokt door grote ogen

Praat erover alsof het van mij is

Zwemmen in je ogen hun elegantie

Dat ben ik, ik laat de mijne zakken

Langs je benen, immens

Dat alles, maar alsof er niets is

En je wandeling, hoe elegant

Als we zouden lopen tot morgen

We zijn misschien aan het einde van Frankrijk

Marseille, munhun (?) eigenlijk weet ik het niet

Het leek mogelijk qua uiterlijk

Mogelijk, als je wilt

Februari in China, wat een vreugde wat een geluk

We liepen kijk veel verder

Dat schijn ons zou doen geloven

Blijven we, komen we terug?

Natuurlijk blijven we, dat is duidelijk

Aan het einde van de wereld…

Uiteindelijk blijven we een deel van Frankrijk

Aan het einde van de wereld hier voelt het goed

Lange je benen, enorm

Dat alles maar dan altijd alsof er niets is

En je wandeling, hoe elegant

Als we nog verder zouden lopen...

We zijn in Mali wat een feest wat een geluk

Morgen zou iets zijn dat we krijgen

Verder kijken dan alle schijn

Blijven we, houden we ons eraan?

Opgeslokt door je grote ogen

Praat erover alsof het van mij is

Verdronken in deze, hun elegantie

Als we wat verder zouden kijken

Ja mijn hoed, het is duidelijk

Heeft niets met de jouwe te maken

Maar onze liefde, onze eis...