Sin Empleo - Los Suaves

Por la mañana

Llegas a la fábrica oscura y fría

La máquina está parada

Triste desprende ruina

Del despacho baja el amo, dice:

«Hijos míos, no hay trabajo

No hay pedidos, tengo que cerrar

Nada os oculto, me vienen a embargar

Mañana»

Es el fin, todo ha acabado

Os miráis con espanto

La máquina callada

Los puños apretados, pensando…

Pensando

Ya seis meses sin jornal

Seguro «del paro» agotado

Dinero cobarde se esconde

Las empresas han cerrado

Por la mitad del salario

Te has ofrecido, es igual

Tres millones de parados

Estadísticas y tú uno más

Por última vez lo intentas

Piensas pedir, tienes la mano

También llegas hasta el puente

Pero no puedes, tu hora no ha llegado

Espera desesperada

En el portal tu mujer

Tiene el crédito agotado

En casa no hay que comer

¿Qué hay?

pregunta cuando llegas

Tú no contestas y callas

Agachando la cabeza

Subes pálido a la casa

Tu hija arriba no duerme

Desde ayer no come nada

Cree que su madre ha bajado

A comprar pan a la tienda de al lado

Entráis los dos en la casa

La niña mira tus manos

Sorprendida al no ver nada

Calla y se acuesta llorando

El padre está en un rincón

Cabeza entre las manos

La madre calla, abre el gas

Ojos secos, se sienta a su lado

Es el fin, todo ha acabado

Os miráis con espanto

La máquina callada

Los puños apretados, pensando…

Pensando

In de ochtend

Je komt aan bij de donkere en koude fabriek

De machine is gestopt

triest geeft ruïne

De meester komt uit het kantoor en zegt:

"Mijn kinderen, er is geen werk

Geen bestellingen, ik moet sluiten

Ik verberg niets voor je, ze komen me grijpen

Morgen"

Het is het einde, het is allemaal voorbij

Je kijkt elkaar geschrokken aan

de stille machine

Vuisten gebald, denkend...

denken

Al zes maanden zonder loon

Werkloosheidsverzekering uitgeput

funky geld verbergt

bedrijven zijn gesloten

voor de helft van het salaris

Je hebt jezelf aangeboden, het is hetzelfde

drie miljoen werklozen

Statistieken en jij nog een

voor de laatste keer dat je het probeert

Je denkt te vragen, je hebt de hand

Je komt ook op de brug

Maar dat kan niet, je tijd is nog niet gekomen

wanhopig wachten

In het portaal je vrouw

U heeft geen krediet meer

Thuis hoef je niet te eten

Hoe gaat het?

vraag wanneer je aankomt

Je geeft geen antwoord en zwijgt

hoofd omlaag

Je gaat bleek naar het huis

Je dochter boven slaapt niet

Sinds gisteren heeft hij niets meer gegeten

Hij denkt dat zijn moeder naar beneden is gekomen

Om brood te kopen in de winkel naast de deur

Jullie gaan allebei het huis binnen

Het meisje kijkt naar je handen

Verbaasd om niets te zien

Zwijg en ga huilend naar bed

De vader zit in een hoek

hoofd in handen

De moeder is stil, open het gas

Met droge ogen zit hij naast haar

Het is het einde, het is allemaal voorbij

Je kijkt elkaar geschrokken aan

de stille machine

Vuisten gebald, denkend...

denken