Pobre Sara - Los Suaves

Sara está en la calle.

Las horas gastadas llegan al final.

Angel de la noche

no quiere volver a su «hogar, dulce hogar».

Sara va recordadndo

cuando la vida solo era jugar.

Tan solo quince años…

Ya ahora se ahoga aprendiendo a nadar.

Y se va.

Se va quedando sola.

En su cuarto le está esperando una maldición.

Y se va.

Se va quedando sola.

No puede contarle a nadie

cuanto le quiere su papá.

Las noches de Sara

se arrastran de ruina miseria y dolor.

Perro de la madrugada

su padre le enseña lo que es el amor.

Sara llora en su almohada.

La cama regada de asco y sudor.

Sirenas de muerte llaman

tras los cristales de su habitación.

Y se fué.

Se marchó y yo estoy solo.

Nubes de pena van cegando mi corazón

Y se fué.

Se marchó y yo estoy solo.

No puedo contarle a nadie

por que aquella noche Sara murió.

Sara staat op straat.

De bestede uren komen als laatste.

Nacht Engel

Hij wil niet terug naar zijn 'home sweet home'.

Sara herinnert het zich

toen het leven nog maar spelen was

Slechts vijftien jaar...

Nu al verdrinkt hij bij het leren zwemmen.

En hij gaat.

Ze wordt alleen gelaten.

Er wacht een vloek op je in je kamer.

En hij gaat.

Ze wordt alleen gelaten.

kan het aan niemand vertellen

hoeveel zijn vader van hem houdt.

Sara's nachten

ze kruipen van ruïne ellende en pijn.

vroege ochtend hond

zijn vader leert hem wat liefde is.

Sara huilt in haar kussen.

Het bed bedekt met walging en zweet.

doodsirenes roepen

achter de ramen van zijn kamer.

En hij ging weg.

Hij is weg en ik ben alleen.

Wolken van verdriet verblinden mijn hart

En hij ging weg.

Hij is weg en ik ben alleen.

Ik kan het aan niemand vertellen

want die nacht stierf Sara.