Corazón Indomable - Los Muertos de Cristo

Por alli viene Durruti con una carta en la mano

Donde dice las miserias de este pueblo soberano

Por alli viene Durruti con un libro en el morral

Donde apunta los millones que ha robado el capital

Por alli viene Durruti con catorce compañeros

Y le dice a los patronos lo que quieren los obreros

Por alli viene Durruti con un pliego de papel

A decirle a los soldados que se salgan del cuartel

Por alli viene Durruti sin carroza y sin dinero

Todo el mundo le saluda, campesino y jornalero

Por alli viene Durruti con las tablas de Noe

Pá que sepan los obreros que no hay patria, dios ni rey

Amanece un nuevo dia, tristeza en la mañana

La muerte moja las calles, de la via Calletana

Miradas entrecortadas, lagrimas de cristal

Un feretro recorre, la masa popular

Un padre con su hijo, no paran de observar

Y el niño con su inocencia a su padre fue a preguntar

Padre!!!

quien ha muerto?

Hijo!!!

un humilde trabajador

Padre!!!

que le ha ocurrido?

Hijo!!!

una bala lo mato

El crio queda estrañado, no logra asimilar

No es un rey, no es un ministro ni tampoco un militar

Pero el pueblo esta en la calle para verlo enterrar

Pero el pueblo esta llorando por el amigo que se va

Padre!!!

quien lo ha matado?

Hijo!!!

tu mismo lo sabras

Padre!!!

por que lo hicieron?

Hijo!!!

por defender tu libertad

Viva Durruti gritaban los obreros

Viva Durruti el amigo del pueblo

Banderas rojinegras, corazones sin aliento

Gargantas libertarias, cantando hijos del pueblo

Grietas en la historia, silencian las razones

De aquellos que llevamos un mundo nuevo en los corazones

Daar komt Durruti met een brief in zijn hand

Waar staat de ellende van dit soevereine volk?

Durruti komt daar met een boek in zijn rugzak

Waar het wijst op de miljoenen die de hoofdstad heeft gestolen

Hier komt Durruti met veertien metgezellen

En hij vertelt de bazen wat de arbeiders willen

Durruti komt daar met een vel papier

Om de soldaten te vertellen dat ze uit de kazerne moeten komen

Daar komt Durruti zonder koets en zonder geld

Iedereen groet hem, boer en arbeider

Dit is waar Durruti komt met Noe's tafels

Zodat de arbeiders weten dat er geen land, god of koning is

Een nieuwe dag breekt aan, verdriet in de ochtend

De dood maakt de straten nat, van Via Calletana

Gebroken blikken, kristallen tranen

Er loopt een doodskist door, de volksmis

Een vader met zijn zoon, ze stoppen niet met kijken

En de jongen met zijn onschuld aan zijn vader ging vragen

Vader!!!

Wie is er dood gegaan?

Zoon!!!

een nederige werker

Vader!!!

wat is er met hem gebeurd?

Zoon!!!

een kogel doodde hem

De jongen is verrast, hij kan niet assimileren

Hij is geen koning, hij is geen minister of militair

Maar de mensen zijn op straat om hem te zien begraven

Maar de stad huilt om de vriend die vertrekt

Vader!!!

wie heeft hem vermoord?

Zoon!!!

je zult het zelf weten

Vader!!!

Waarom deden ze het?

Zoon!!!

voor het verdedigen van je vrijheid

Lang leve Durruti riep de arbeiders

Lang leve Durruti de vriend van het volk

Rode en zwarte vlaggen, ademloze harten

Libertarische kelen, zingende kinderen van het volk

Scheuren in de geschiedenis, leg de redenen het zwijgen op

Van degenen onder ons die een nieuwe wereld in ons hart dragen