St. Louis Cyclone Blues - Lonnie Johnson

I was sitting in my kitchen, lookin' ‘way out cross the sky.

I was sitting in my kitchen, lookin' out across the sky.

I thought the world was ending, I started in to cry.

The wind was howlin', the buildings beginnin' to fall.

The wind was howlin', the buildings beginnin' to fall.

I seen that mean old twister comin', just like a cannonball.

The world was black as midnight, I never heard such a noise before.

The world was black as midnight, I never heard such a noise before.

Sound like a million lions, when they turn loose their roar.

Oh, people was screamin', and runnin' every which away.

Oh, people was screamin', runnin' every which away.

(Lord have mercy on our poor people!)

I fell down on my knees, I started in to pray.

The shack where we were living, she reeled and rocked but never fell.

(Lord, Have mercy!)

The shack where we were living, it reeled and rocked but never fell.

(Have mercy!)

How the cyclone spared us, nobody but the Lord can tell.

Ik zat in mijn keuken, op zoek naar een uitweg door de lucht.

Ik zat in mijn keuken en keek uit over de lucht.

Ik dacht dat de wereld verging, ik begon te huilen.

De wind huilde, de gebouwen begonnen te vallen.

De wind huilde, de gebouwen begonnen te vallen.

Ik zag die gemene oude twister aankomen, net een kanonskogel.

De wereld was zwart als middernacht, ik heb nog nooit zo'n geluid gehoord.

De wereld was zwart als middernacht, ik heb nog nooit zo'n geluid gehoord.

Klinken als een miljoen leeuwen, wanneer ze hun gebrul loslaten.

Oh, de mensen schreeuwden en renden weg.

Oh, mensen schreeuwden, renden weg.

(Heer, ontferm U over onze arme mensen!)

Ik viel op mijn knieën, ik begon te bidden.

De hut waar we woonden, ze wankelde en schommelde maar viel nooit.

(Heer, ontferm u!)

De hut waar we woonden, het wankelde en schommelde maar viel nooit.

(Heb genade!)

Hoe de cycloon ons heeft gespaard, kan niemand anders dan de Heer vertellen.