Strangers on the Subway - Lola Marsh

You drank your coffee in the morning

And told me you are low and dry

You left me walking 'round the corner

For a while, for a while

I wasn’t sure just what to do then

Felt like I’m about to cry

I couldn’t reach you from the window

For my eyes, for my eyes were painted blind

For my eyes, for my eyes were painted blind

There was a time we were like strangers on the subway

And other times we were enemies at heart

You were my lover, now my friend

You are my brother till the end

The lake was frozen, I remember

You told me you’re about to drown

You left me standing in the hallway

For a while, for a while

I wasn’t sure just what to do then

Called your name though you were far

I couldn’t save you from the night time

For my eyes, for my eyes were painted blind

For my eyes, for my eyes were painted blind

There was a time we were like strangers on the subway

And other times we were enemies at heart

You were my lover, now my friend

You are my brother till the end

There was a time we were like strangers on the subway

And other times we were enemies at heart

You were my lover, now my friend

You are my brother till the end

Till the end

Till the end

Je dronk je koffie in de ochtend

En vertelde me dat je laag en droog bent

Je liet me lopen 'om de hoek'

Voor een tijdje, voor een tijdje

Ik wist toen niet goed wat ik moest doen

Het voelde alsof ik op het punt stond te huilen

Ik kon je niet bereiken vanuit het raam

Voor mijn ogen, want mijn ogen waren blind geschilderd

Voor mijn ogen, want mijn ogen waren blind geschilderd

Er was een tijd dat we als vreemden in de metro waren

En andere keren waren we vijanden in hart en nieren

Je was mijn minnaar, nu mijn vriend

Je bent mijn broer tot het einde

Het meer was bevroren, weet ik nog

Je vertelde me dat je op het punt staat te verdrinken

Je liet me in de gang staan

Voor een tijdje, voor een tijdje

Ik wist toen niet goed wat ik moest doen

Riep je naam hoewel je ver was

Ik kon je niet redden van de nacht

Voor mijn ogen, want mijn ogen waren blind geschilderd

Voor mijn ogen, want mijn ogen waren blind geschilderd

Er was een tijd dat we als vreemden in de metro waren

En andere keren waren we vijanden in hart en nieren

Je was mijn minnaar, nu mijn vriend

Je bent mijn broer tot het einde

Er was een tijd dat we als vreemden in de metro waren

En andere keren waren we vijanden in hart en nieren

Je was mijn minnaar, nu mijn vriend

Je bent mijn broer tot het einde

Tot het einde

Tot het einde