Капли - Loc-Dog, Ёлка

Я узнаю о себе что-то новое, задышав твоим воздухом

Ты в пределах Садового, я заскочу на часок, и опять на МКАД

Скроюсь в глубине окраин

Где каждый улыбается, но чем-то ранен

И в душах снег оставляет проталины

Мелькаем и гаснем в воспоминаниях

Тех, с кем было хорошо тогда,

А время стирает в порошок города

И так мало сквозь него проникает,

Но мне кажется, что ты именно такая

Открой двери, я стучу туда — я убит

Я возьму тебя, что хочешь — бери

С неба прольётся ливнем

И просто движемся в этом ритме

С тобой я умею мечтать

Мокрые мы под дождём без зонта

Наплевать на эти капли

Ты будешь со мной, не так ли?

С тобой я умею мечтать

Мокрые мы под дождём без зонта

Наплевать на эти капли

Ты будешь со мной, не так ли?

С тобой я умею мечтать

Мокрые мы под дождём без зонта

Наплевать на эти капли

Ты будешь со мной, не так ли?

Пока меня нет для всех

Мы не захвачены в эти тиски

Вспышками ревности

Кому ты читаешь стихи?

На этой местности

Двое пропавшим без вести

На глубине опять

Не хочу искать то, что на поверхности

Это так просто — разжигать в тебе пламя

Подвела меня моя память

Где ты был, там уже тебя нет

Подойди же чуть ближе ко мне

Закрой дверь, больше никого не впускай

Делай все, что хочешь — мне в кайф

И меняй локацию

В первый раз я хочу остаться с тобой

С тобой я умею мечтать

Мокрые мы под дождём без зонта

Наплевать на эти капли

Ты будешь со мной, не так ли?

С тобой я умею мечтать

Мокрые мы под дождём без зонта

Наплевать на эти капли

Ты будешь со мной, не так ли?

С тобой я умею мечтать

Мокрые мы под дождём без зонта

Наплевать на эти капли

Ты будешь со мной, не так ли?

С тобой я умею мечтать

Мокрые мы под дождём без зонта

Наплевать на эти капли

Ты будешь со мной, не так ли?

С тобой я умею мечтать

Мокрые мы под дождём без зонта

Наплевать на эти капли

Ты будешь со мной, не так ли?

Ik leer iets nieuws over mezelf door jouw lucht in te ademen

Je bent in Sadovoe, ik kom een ​​uur langs, en opnieuw op de ringweg van Moskou

Ik zal me verstoppen in de diepten van de buitenwijken

Waar iedereen lacht, maar gewond is door iets

En in de zielen laat de sneeuw ontdooide plekken achter

Flikkeren en vervagen in herinneringen

Degenen met wie het toen goed was,

En de tijd wist de steden tot poeder

En zo weinig dringt er doorheen,

Maar het lijkt mij dat je bent

Open de deur, ik klop daar - ik ben vermoord

Ik neem je mee, wat je maar wilt - neem mee

Het zal uit de lucht regenen

En we bewegen gewoon in dit ritme

Met jou kan ik dromen

We zijn nat in de regen zonder paraplu

Geef niets om deze druppels

Je zult bij me zijn, nietwaar?

Met jou kan ik dromen

We zijn nat in de regen zonder paraplu

Geef niets om deze druppels

Je zult bij me zijn, nietwaar?

Met jou kan ik dromen

We zijn nat in de regen zonder paraplu

Geef niets om deze druppels

Je zult bij me zijn, nietwaar?

Terwijl ik weg ben voor iedereen

We zitten niet gevangen in deze bankschroef

Uitbarstingen van jaloezie

Aan wie lees je poëzie voor?

op dit gebied

Twee ontbrekende

Weer in de diepte

Ik wil niet zoeken naar wat er aan de oppervlakte is

Het is zo makkelijk om je in brand te steken

Mijn geheugen liet me in de steek

Waar je was, ben je er niet meer

Kom een ​​beetje dichter bij mij

Doe de deur dicht, laat niemand anders binnen

Doe wat je wilt - ik ben high

En van locatie veranderen

Voor de eerste keer wil ik bij je blijven

Met jou kan ik dromen

We zijn nat in de regen zonder paraplu

Geef niets om deze druppels

Je zult bij me zijn, nietwaar?

Met jou kan ik dromen

We zijn nat in de regen zonder paraplu

Geef niets om deze druppels

Je zult bij me zijn, nietwaar?

Met jou kan ik dromen

We zijn nat in de regen zonder paraplu

Geef niets om deze druppels

Je zult bij me zijn, nietwaar?

Met jou kan ik dromen

We zijn nat in de regen zonder paraplu

Geef niets om deze druppels

Je zult bij me zijn, nietwaar?

Met jou kan ik dromen

We zijn nat in de regen zonder paraplu

Geef niets om deze druppels

Je zult bij me zijn, nietwaar?