Det är bara ord - Lisa Nilsson

Jag vet inte för vem jag skriver

Det är bara ord.

Är det i handen

Det börjar, eller huvudet eller utanför

Mig själv?

Jag vet inte för vem jag sjunger

Och vem bryr sig om sånt?

Det är bara små toner

Som flyger genom luften, till ett öra någonstans

Ref: Det är bara toner, toner som lever

Det är bara ord som redan finns

Det är bara toner, toner jag lånat

Det är bara ord, bara ord…

Kanske såg jag min tanke flyga, lite ovanligt högt

Kanske hade den väntat länge, eller kanske föddes

Den just nu.

Någonting i dina ögon, något i det du sa

Eller var det i sättet som handen, på min axel, vilade

Så tungt

Ref: Det är bara toner, toner som lever

Det är bara ord som redan finns

Det är bara toner, toner jag lånat

Det är bara ord, bara ord

Dina steg över grust gick långsamt, mot bilen en dörr

Slog igen och så, plötsligt satt jag här med

Pennan i min hand…

Jag vet inte för vem jag lever, men jag

Lever ändå.

Kanske är det för ljuset i tunneln

Eller kanske, bara för mig själv

Ref: Det är bara toner, toner som lever

Det är bara ord som redan finns

Det är bara toner, toner jag lånat

Det är bara ord, bara ord

Det är bara toner, toner som lever

Det är bara ord som redan finns

Det är bara toner, toner jag lånat

Det är bara ord, bara ord…

Ik weet niet voor wie ik schrijf

Het zijn maar woorden.

Ligt het in de hand

Het begint, of het hoofd of buiten

Mezelf?

Ik weet niet voor wie ik zing

En wie geeft daar om?

Het zijn maar kleine aantekeningen

Dat vliegt door de lucht, ergens naar een oor

Ref: Het zijn alleen tonen, tonen die leven

Het zijn gewoon woorden die al bestaan

Het zijn maar tonen, tonen die ik geleend heb

Het zijn maar woorden, alleen woorden...

Misschien zag ik mijn gedachte vliegen, een beetje ongewoon hoog

Misschien had het lang gewacht, of misschien was het geboren

Die nu.

Iets in je ogen, iets in wat je zei

Of zat het in de manier waarop de hand, op mijn schouder, rustte

Zo zwaar

Ref: Het zijn alleen tonen, tonen die leven

Het zijn gewoon woorden die al bestaan

Het zijn maar tonen, tonen die ik geleend heb

Het zijn maar woorden, maar woorden

Je stappen over grind waren langzaam, in de richting van de ene deur van de auto

Weer slaan en toen, opeens zat ik hier mee

De pen in mijn hand...

Ik weet niet voor wie ik leef, maar voor mij

Nog steeds in leven.

Misschien is het voor het licht in de tunnel

Of misschien gewoon voor mezelf

Ref: Het zijn alleen tonen, tonen die leven

Het zijn gewoon woorden die al bestaan

Het zijn maar tonen, tonen die ik geleend heb

Het zijn maar woorden, maar woorden

Het zijn alleen tonen, tonen die leven

Het zijn gewoon woorden die al bestaan

Het zijn maar tonen, tonen die ik geleend heb

Het zijn maar woorden, alleen woorden...