La petite amzone - Line Renaud

La jolie p’tite amazone

Sur sa pouliche à poils blancs

Rapide comme un cyclone

Souriait à ses vingt ans

Le ciel était sans nuage

Le clic-clac de ses éperons

Résonnait sous les feuillages

Comme une jolie chanson

Elle caressait la jolie crinière

De ses petits doigts mignons et gantés

Tandis que le vent, plutôt sans manières

S’occupait bien plus de ses cheveux légers

On apercevait, très fine

Au-dessous d’un mollet bien rond

Une cheville divine

Qui vous donnait des frissons

Mais un matin, quelle histoire !

Un garçon d’allure très bien

Dans une Traction Avant noire

Lui a barré le chemin

La jolie p’tite amazone

Seule dans les allées d' Longchamp

Commençait à rire jaune

Sur sa pouliche à poils blancs

Le jeune homme lui dit «J' m’excuse

Mais vous me plaisez tellement

Que j’emploie cette petite ruse

Ne pouvant faire autrement»

Elle répondit, en faisant la lippe

«Monsieur, vos propos sont impertinents !

Je suis à cheval sur les grands principes

Mon Dieu, je n' sais pas ce que vont dire mes parents !»

Le garçon était habile

Il troqua pour un pur-sang

Ce ne fut pas difficile

Sa jolie Traction Avant

Bientôt, ils se marièrent

Ce fut simple et très touchant

D’une façon cavalière

Les pur-sangs en firent autant

C’est ainsi qu’une fillette blonde

Et un poney à poils blancs

Vinrent tous les deux au monde

À peu près au même instant

Et d’ici quelques années

On les verra tous au bois

Dans le calme des allées

Se promener trois par trois

De mooie kleine Amazone

Op zijn witharige merrie

Snel als een cycloon

Glimlachte naar haar twintig jaar

De lucht was onbewolkt

Het klik-klak van zijn sporen

Weerklonk onder het gebladerte

Als een mooi lied

Ze streelde de mooie manen

Van haar schattige kleine gehandschoende vingers

Terwijl de wind, eerder zonder manieren

Veel meer om haar dunne haar gegeven

We konden zien, heel fijn

Onder een ronde kuit

Een goddelijke enkel

daar kreeg je koude rillingen van

Maar op een ochtend, wat een verhaal!

Een heel fijn uitziende jongen

In een zwarte Traction Avant

versperde zijn weg

De mooie kleine Amazone

Alleen in de gangpaden van Longchamp

Begon geel te lachen

Op zijn witharige merrie

De jonge man zei: "Het spijt me

Maar ik vind je zo leuk

Dat ik deze kleine truc gebruik

kan niet anders"

Ze antwoordde en maakte de lippe

'Meneer, uw woorden zijn brutaal!

Ik ben een grote doorzetter

Mijn God, ik weet niet wat mijn ouders zullen zeggen!"

De jongen was slim

Hij ruilde voor een volbloed

Het was niet moeilijk

Zijn mooie Traction Avant

Al snel gingen ze trouwen

Het was eenvoudig en zeer ontroerend

op een arrogante manier

Dat deden de volbloeden ook

Dit is hoe een blond meisje

En een witharige pony

Beide zijn ter wereld gekomen

Rond dezelfde tijd

En over een paar jaar

We zien ze allemaal in het bos

In de rust van de gangpaden

Loop drie aan drie rond