The Blind Child - Levon Helm

Oh father tonight they say you are,

To wed another bride,

That you will hold her in your arms,

Where my dear mother died.

They say her name is Mary too,

The name my mother bore,

But Father is she kind and true,

Like the one we loved before.

And is her footstep soft and light,

Her voice so meek and mild,

And father do you think she’ll love,

Your blind and helpless child.

Oh father do not bid me come,

To welcome your newmade bride,

I could not greet her in the room,

Where my dear mother died.

But when I’ve cried myself to sleep,

As I so often do,

Into my chamber you may creep,

My new made mama and you.

He turned away to leave the room,

A joyful cry was given,

He turned about and he knew at last,

His blind child had gone to Heaven.

They buried her by her mother’s side,

And erected a marble square,

And there on the tomb these words do read,

She’ll not be blind up there.

Oh vader vanavond zeggen ze dat je bent,

Om met een andere bruid te trouwen,

Dat je haar in je armen zult houden,

Waar mijn lieve moeder stierf.

Ze zeggen dat haar naam ook Mary is,

De naam die mijn moeder droeg,

Maar vader is ze vriendelijk en waar,

Zoals degene waar we eerder van hielden.

En is haar voetstap zacht en licht,

Haar stem zo zachtmoedig en mild,

En vader denk je dat ze zal liefhebben,

Je blinde en hulpeloze kind.

Oh vader, smeek me niet om te komen,

Om je nieuwe bruid te verwelkomen,

Ik kon haar niet begroeten in de kamer,

Waar mijn lieve moeder stierf.

Maar als ik mezelf in slaap heb gehuild,

Zoals ik zo vaak doe,

In mijn kamer mag je kruipen,

Mijn nieuwe made mama en jij.

Hij draaide zich om om de kamer te verlaten,

Er werd een vreugdekreet gegeven,

Hij draaide zich om en hij wist eindelijk,

Zijn blinde kind was naar de hemel gegaan.

Ze begroeven haar aan de zijde van haar moeder,

En richtte een marmeren plein op,

En daar op het graf lezen deze woorden,

Ze zal daarboven niet blind zijn.