Adios - LeTo

J’ramasse les ous-s, j’vous dis adios

J’ai mal mais comment le dire?

J’ai mal mais comment le dire?

J’ramasse les ous-s, j’vous dis adios

J’ai mal mais comment le dire?

J’ai mal mais comment le dire?

La vérité blesse, comme les cartouches du pe-pom, à deux doigts d’péter un plomb

Grandi dans un HLM, entre les cafards et la haine, maman se bat pour ses fils à

en avoir mal au dos

J’cours après l’argent et le temps, le cœur est bre-som comme mon teint

Shopping sur l’avenue Montaigne, c’est dans nos bâtiments qui caille

J’ai des frères qui croient en moi, des autres qui font semblant mais bon, moi,

je les vois

Sur mon dos beaucoup de poids, éviter de toucher le fond et quand y’a

embrouille, on fait feu

On sait régler les contentieux, ma paire de requins, un jogging

C’est la mélodie du bon-char, le bonheur des miens et c’est tout, j’m’isole,

mon tel', j'éteins

Pas d’ceux qui gé-chan devant une chienne, ici c’est chez nous, y’a pas de ciné

Six heures, ils sont venu perquisitionner, on fait pas d’simul',

on est trop entier

Chez toi, j’suis rentré, j’vole tout, j’suis ganté et si t’es là,

tu vas finir ligoté

Ciroc est glacé, mes yeux sont couleurs blood sous les glasses, glock sous la

jacket

J’mens comme au poker, j’ai plus de temps à perdre pour ces tocards

T’es con, arrête de te tromper dans les tes-comp, grandi dans des mauvais côtés

de Paris, on commence par où?

Des geush, les terrains, les trottoirs, les tes-pu, cuisine la re-pu,

comme le daron: souvent rré-bou

Grâce à vous j’irai jusqu’au bout et cette vie n’est qu’un combat

Remplis de coups-bas, remplis de tes-trai, j’ai tellement zoné j’sais plus

comment rentrer

J’ai tellement zoné, j’sais plus comment rentrer, c’que tu m’racontes,

j’en ai rien à cirer

C’est toi qui crève en premier dans la série, de base, j’aurais tout fait pour

eux

De base, j’aurais tout fait pour eux mais leur intérieur est pourri,

avec ta bande de peureux, bah oui

J'écris, je fume, je bois et j’me demande le bonheur coûte combien?

Qui veut ma peau, qui veut mon pain?

On est là pour tout ramasser

J'écris, je fume, je bois et j’me demande le bonheur coûte combien?

Qui veut ma peau, qui veut mon pain?

On est là pour tout ramasser, oh

J’ramasse les ous-s, j’vous dis adios

J’ai mal mais comment le dire?

J’ai mal mais comment le dire?

J’ramasse les ous-s, j’vous dis adios

J’ai mal mais comment le dire?

J’ai mal mais comment le dire?

Toute ma vie au bon-char, les condés nous cherchent

J’suis coffré dans la planque, blindé de mes-ar et la dope

Toute ma vie au bon-char, les condés nous cherchent

J’suis coffré dans la planque, blindé de mes-ar et la dope

J’ramasse les ous-s, j’vous dis adios

J’ai mal mais comment le dire?

J’ai mal mais comment le dire?

J’ramasse les ous-s, j’vous dis adios

J’ai mal mais comment le dire?

J’ai mal mais comment le dire?

Toute ma vie au bon-char, les condés nous cherchent

J’suis coffré dans la planque, blindé de mes-ar et la dope

Toute ma vie au bon-char, les condés nous cherchent

J’suis coffré dans la planque, blindé de mes-ar et la dope

Ik pak de ou-s, ik zeg adios tegen jou

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik pak de ou-s, ik zeg adios tegen jou

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

De waarheid doet pijn, net als de patronen van de pe-pom, op het punt om in paniek te raken

Opgegroeid in een HLM, tussen kakkerlakken en haat, vecht moeder voor haar zonen bij

rugpijn hebben

Ik ren achter geld en tijd aan, het hart is gebroken zoals mijn huidskleur

Winkelen op Avenue Montaigne, het is in onze gebouwen die wankelen

Ik heb broers die in mij geloven, anderen die doen alsof, maar hey, ik,

ik zie ze

Op mijn rug veel gewicht, vermijd het raken van de bodem en wanneer er is

verwarren, we vuren

We weten hoe we geschillen moeten beslechten, mijn paar haaien, een jogger

Het is de melodie van de bon-char, het geluk van mij en dat is alles, ik isoleer mezelf,

mijn telefoon, ik zet uit

Niemand die ge-chan voor een vrouwelijke hond, hier is het bij ons, er is geen bioscoop

Zes uur, ze komen zoeken, we doen niet alsof,

we zijn te heel

Bij je huis, ik kwam terug, ik steel alles, ik ben gehandschoend en als je daar bent,

je zult vastgebonden zijn

Ciroc is bevroren, mijn ogen zijn bloedkleuren onder de bril, glock onder de

jasje

Ik lieg zoals in poker, ik heb meer tijd te verspillen aan deze losers

Je bent dom, stop met het maken van fouten in je composities, opgegroeid in slechte kanten

vanuit Parijs, waar beginnen we?

Van de geush, het terrein, de trottoirs, de jouw-pu, kook de re-pu,

zoals de daron: vaak rré-bou

Dankzij jou ga ik er helemaal voor en dit leven is gewoon een gevecht

Gevuld met lage slagen, gevuld met jouw-trai, ik zond zo veel uit dat ik het niet meer weet

hoe terug te komen

Ik zonk zo veel uit, ik weet niet meer hoe ik binnen moet komen, wat je me vertelt,

kan me niet schelen

Je bent de eerste die sterft in de serie, basic, ik zou er alles voor hebben gedaan

hen

Eigenlijk zou ik alles voor ze hebben gedaan, maar hun binnenkant is verrot,

met je bende lafaards, nou ja

Ik schrijf, ik rook, ik drink en ik vraag me af hoeveel geluk kost?

Wie wil mijn huid, wie wil mijn brood?

We zijn hier om alles op te halen

Ik schrijf, ik rook, ik drink en ik vraag me af hoeveel geluk kost?

Wie wil mijn huid, wie wil mijn brood?

We zijn hier om alles op te rapen, oh

Ik pak de ou-s, ik zeg adios tegen jou

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik pak de ou-s, ik zeg adios tegen jou

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Mijn hele leven bij de bon-char is de politie naar ons op zoek

Ik zit opgesloten in de schuilplaats, gepantserd met mijn-ar en de dope

Mijn hele leven bij de bon-char is de politie naar ons op zoek

Ik zit opgesloten in de schuilplaats, gepantserd met mijn-ar en de dope

Ik pak de ou-s, ik zeg adios tegen jou

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik pak de ou-s, ik zeg adios tegen jou

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Ik heb pijn, maar hoe kan ik het zeggen?

Mijn hele leven bij de bon-char is de politie naar ons op zoek

Ik zit opgesloten in de schuilplaats, gepantserd met mijn-ar en de dope

Mijn hele leven bij de bon-char is de politie naar ons op zoek

Ik zit opgesloten in de schuilplaats, gepantserd met mijn-ar en de dope