Ve la Luna - Leon Gieco

Qué pasa con el tiempo,

porqué nunca parás.

Eterno huir, eterno caminar.

Ve la luna, siempre en su lugar,

que te sonríe y vos pasás sin parar.

Ve la luna, la noche azul del verano

la cobija, y vos pasás.

Tal vez quiera acariciarte

o regalarte sus ganas de amar.

Eterno huir, eterno caminar.

Ve la luna, pequeño universo blanco,

tan extraño, tan familiar.

Acercate sin miedo y en dulce despertar

ve la luna.

Ve la luna, pequeño universo blanco

tan extraño, tan familiar.

Acercate sin miedo y en dulce despertar

ve la luna.

Un río de palabras

cuando el secreto tan sólo es callar,

montañas de nada te dejan sin respirar.

Ve la luna, pureza de este instante

como un rayo fugaz.

Ve la luna, luz entre las sombras,

brillo en la oscuridad.

Acercate sin miedo y en dulce despertar,

ve la luna.

Wat gebeurt er met de tijd,

waarom stop je nooit?

Eeuwige vlucht, eeuwige wandeling.

Zie de maan, altijd op zijn plaats,

die naar je lacht en je passeert zonder te stoppen.

Zie de maan, de blauwe zomernacht

de deken, en je passeert.

Misschien wil ik je strelen

of je zijn verlangen om lief te hebben.

Eeuwige vlucht, eeuwige wandeling.

Zie de maan, klein wit universum,

zo vreemd, zo vertrouwd.

Benader zonder angst en in zoet ontwaken

zie de maan

Zie de maan, klein wit universum

zo vreemd, zo vertrouwd.

Benader zonder angst en in zoet ontwaken

zie de maan

een rivier van woorden

wanneer het geheim alleen stilte is,

bergen van niets laten je ademloos.

Zie de maan, puurheid van dit moment

als een bliksemschicht.

Zie de maan, licht tussen de schaduwen,

gloeien in het donker.

Benader zonder angst en in zoet ontwaken,

zie de maan