El Arrepentido - Leon Gieco

Llorarás las lágrimas, las que aún nos faltan por llorar

Gritarás la libertad, la que hiciste a gritos callar

Siempre serás llanto de furia en cadenas

Por la espalda y por miedos y también a espaldas de todos

Los que aprenden a matar aprenden a morir de a poco

Siempre serás llanto de furia en cadenas

Siempre serás un pedazo de vergüenza

No hay palabra de Dios que borre lo que pasó

No se si vas a caer

El amor es tenaz y vuelve a salir como el sol

La memoria es de la vida, como de un vientre aquel que nace

Las mañanas son del día como los hijos de la sangre

Siempre serás llanto de furia en cadenas

Siempre serás un pedazo de vergüenza

No hay palabra de Dios que borre lo que pasó

No se si vas a caer

El amor es tenaz y vuelve a salir como el sol

Je zult de tranen huilen, degene die we nog moeten huilen

Je zult vrijheid roepen, degene die je schreeuwde om het zwijgen op te leggen

Je zult altijd woedend huilen in ketens

Achter de rug en door angsten en ook achter ieders rug om

Degenen die leren doden, leren beetje bij beetje te sterven

Je zult altijd woedend huilen in ketens

Je zult altijd een schande zijn

Er is geen woord van God dat uitwist wat er is gebeurd

Ik weet niet of je gaat vallen

Liefde is vasthoudend en komt er weer uit als de zon

Herinnering is van het leven, zoals uit een baarmoeder dat wat wordt geboren

De ochtenden zijn van de dag als de kinderen van het bloed

Je zult altijd woedend huilen in ketens

Je zult altijd een schande zijn

Er is geen woord van God dat uitwist wat er is gebeurd

Ik weet niet of je gaat vallen

Liefde is vasthoudend en komt er weer uit als de zon