Каир - Легион

Пирамиды дымяться

дымами пустыни

Тело Сфинкса опять

до утра не остынет

Он с тоскою взирает

на звёзды Каира

Охраняя руины

ушедшего мира

Души тех кто его

сотворил

для бессмертья

Души тех кто любил

и страдал…

И не верьте

Будто умерли радости их

и страданья

Что остались лишь только

стихи для преданья

Загляните за плотно

закрытые шторы —

И увидите вы неразгаданный город

И услышите шёпот

в томленьи и стонах…

Это смерть и рожденье —

в любовной истоме

Пусть развенчаны вы

фараоновы внуки

Вновь вам вечность даёт

Шанс для царственной муки…

Первый солнечный луч

Возжигает пустыню

Тело Сфинкса живое

не стынет

не стынет…

De piramides roken

woestijn rook

Het lichaam van de Sfinx weer

zal niet koud worden tot de ochtend

Hij kijkt verlangend

op de sterren van Caïro

het bewaken van de ruïnes

vervlogen wereld

De zielen van degenen die

gemaakt

voor onsterfelijkheid

De zielen van degenen die liefhebben

en leed...

En geloof niet

Alsof hun vreugde was gestorven

en lijden

Wat overblijft is alleen

gedichten voor toewijding

Kijk strak achter

gesloten gordijnen -

En je zult een onopgeloste stad zien

En hoor het gefluister

in loomheid en gekreun...

Dit is dood en geboorte

verliefd loom

Moge je worden ontkracht

farao's kleinkinderen

Geeft je weer de eeuwigheid

Een kans op koninklijke kwelling...

eerste zonnestraal

Zet de woestijn in vuur en vlam

Het lichaam van de Sfinx leeft

wordt niet koud

wordt niet koud...