Страна души - Легион

Неумолима смерть как кинжал, —

Князь пожилой от ран умирал.

Тихо шептал он: «Сердце не врёт, —

Ангел Заката ждёт у ворот.

Я умоляю, о, Азраил,

Дай мне лишь ночь и чуточку сил

Снова окинуть взглядом страну,

Именем предков наших кляну!»

И ночь пришла…

Страна Души, прощай

Мне жить до рассвета…

Прощай,

Страна Души,

Очаг моих предков!

Прощай,

Страна Души,

Дыши этим ветром!

Сияй,

Страна Души!

Мой Рай впереди

Вечность…

Дай мне сил, Азраил!

Ночь растворилась, месяц уснул.

Ангел устами князя шепнул:

De dood is onverbiddelijk als een dolk,

De bejaarde prins stierf aan zijn verwondingen.

Hij fluisterde zachtjes: "Het hart liegt niet, -

De Engel van de Zonsondergang wacht bij de poort.

Ik smeek, oh Azrael,

Geef me alleen de nacht en een beetje kracht

Kijk nog eens rond in het land

Ik zweer het op de naam van onze voorouders!

En de nacht kwam...

Vaarwel Soul Country

Ik leef tot het ochtendgloren...

Tot ziens,

ziel land,

Haard van mijn voorouders!

Tot ziens,

ziel land,

Adem deze wind in!

Schijn op

Zielenland!

Mijn paradijs is vooruit

Eeuwigheid…

Geef me kracht, Azraël!

De nacht loste op, de maan viel in slaap.

De engel fluisterde door de mond van de prins: