До святой земли - Легион

Вот повесть — жажды зов морей

Дороги мрачных бедуинов,

Владенья черепах и змей.

Мираж, пьянящий словно вины

Рассказ записанный в песках

Следами тысяч караванов,

Апофеоз скитаньям страх

Ожоги знойных ветров раны…

Пусты мешки с водой,

Нас слепит солнца свет

Египет за спиной,

Назад дороги нет.

Знойный ветер притих за холмом,

Наши лица в пыли,

Может мы никогда не дойдём…

До святой земли.

Пустыня нас убьёт,

Нас покорит песок,

Но будет небосвод

По-прежнему высок.

Знойный ветер притих за холмом

Наши лица в пыли,

Может мы никогда не дойдём…

До святой земли.

Hier is het verhaal - dorstige roep van de zeeën

Wegen van de sombere bedoeïenen,

Rijk van schildpadden en slangen.

Mirage, bedwelmend als schuldgevoel

Een verhaal geschreven in het zand

Sporen van duizenden caravans,

Apotheose van dwalende angst

Brandwonden van de zwoele winden van de wond ...

Lege waterzakken

We worden verblind door het licht van de zon

Egypte achter,

Er is geen weg terug.

De zwoele wind ging liggen achter de heuvel,

Onze gezichten zijn in het stof

Misschien komen we er nooit...

Naar het heilige land.

De woestijn zal ons doden

Het zand zal ons veroveren

Maar er zal een lucht zijn

Nog steeds hoog.

De zwoele wind ging liggen achter de heuvel

Onze gezichten zijn in het stof

Misschien komen we er nooit...

Naar het heilige land.