Há Tempos - Legião Urbana

Parece cocaína, mas é só tristeza

Talvez tua cidade

Muitos temores nascem do cansaço e da solidão

Descompasso, desperdício

Herdeiros são agora da virtude que perdemos

Há tempos tive um sonho

Não me lembro, não me lembro

Tua tristeza é tão exata

E hoje o dia é tão bonito

Já estamos acostumados

A não termos mais nem isso

Os sonhos vêm e os sonhos vão

O resto é imperfeito

Disseste que se tua voz

Tivesse força igual

À imensa dor que sentes

Teu grito acordaria

Não só a tua casa

Mas a vizinhança inteira

E há tempos nem os santos

Têm ao certo a medida da maldade

E há tempos são os jovens que adoecem

E há tempos o encanto está ausente

E há ferrugem nos sorrisos

E só o acaso estende os braços

A quem procura abrigo e

Proteção, meu amor

Disciplina é liberdade

Compaixão é fortaleza

Ter bondade é ter coragem (e ela disse:)

«Lá em casa tem um poço

Mas a água é muito limpa»

Het lijkt op cocaïne, maar het is gewoon verdriet

misschien jouw stad

Veel angsten komen voort uit vermoeidheid en eenzaamheid

mismatch, verspilling

Erfgenamen zijn nu van de deugd die we hebben verloren

Ik had een tijdje geleden een droom

Ik herinner het me niet, ik herinner het me niet

Je verdriet is zo precies

En vandaag is de dag zo mooi

we zijn gewend om

Die hebben we niet eens meer

 Dromen komen en dromen gaan

De rest is onvolmaakt

Je zei dat je stem

had gelijke kracht

Tot de immense pijn die je voelt

Je schreeuw zou wakker worden

Niet alleen je huis

Maar de hele buurt

En er zijn tijden niet eens de heiligen

Ze hebben zeker de maat van het kwaad

En het zijn de jongeren die al een tijdje ziek worden

En de betovering is al een tijdje afwezig

En er zit roest in de glimlach

En alleen het toeval strekt zijn armen uit

Wie onderdak zoekt en

bescherming mijn liefste

Discipline is vrijheid

Mededogen is kracht

Vriendelijkheid is moed hebben (en ze zei:)

"Thuis is er een waterput"

Maar het water is erg schoon»