En pleine tempête - Le Gouffre

Frère dans l’Gouffre deux tiers d’RMIstes

Les p’tits souffrent de stress excessif

Dès qu’ils retrouvent leurs rêves chez l’légiste

Jeunesse défaitiste, la tête sans dessus dessous

Bah les gens déçus de tout deviennent dépressifs

J’connais l’poids d’l’enclume

J’sais c’que c’est de passer l’mois sans thune

Le ventre vide sous un croissant d’lune

Coincés entre le chômage et l’inflation

T'étonne pas si on augmente le quota des infractions

J’me sens seul trop d’pression donc j’pète un grand cône

La nuit sous mon drap j’ai l’impression d'être un fantôme

J’me reconnais plus, j’croise mon sosie dans l’miroir

On dirait moi avec des soucis et des dents qui foirent

Ahhh !

J’dois pas sombrer dans la déprime

Donc j’laisse pas mon moral s’faire plomber comme Jacques Mesrine

Gare à toi si tu dérives fonce-dé entre niaks et tise

Garde la foi et continue d’foncer sans lâcher prise

Dépassé par les évènements

Vivre dans le passé c’est simplement se faire du mal intentionnellement

Fierté orgueilleuse ou même ton cœur te creuse

Quand certains finissent le moral au bord des yeuz'

Femme-enfant, t’avais gagné le gros lot

À essuyer tes larmes t’arrives juste au bout du rouleau

Des décisions périlleuses suivies d’une déception sérieuse

Qui entrainent une dépression nerveuse

Ta mif' t’repousse au bord d’la crise

Comme en cour d’assises

Au chomdu radié par l’odeur d’la tise

Harcelé par les créanciers

Dettes à payer, sans pitié, ces bâtards ne font que t’relancer

Sous tes pieds le sol s’effrite, il pleut même le sun t'évite

À part ses vautours qui viennent te sucer l’fric

Les démons avec toi sont solidaires

Frère la faucheuse prend des allures de somnifères

Soumis au pied d’la dépression de plus en plus ma tête est lourde

Même plus un mot sort de ma bouche encore moins pour t’dire j'étais où

L'échec scolaire était prévu depuis que j’taguais mes cahiers d'école

Ma mère pleurait en s’mêlant d’mes oignons pendant que j’draguais des connes

Ma dépression a dépassé tous mes rêves paradisiaques

J’devrais m’blinder d’aphrodisiaques mais j’pense qu'à chourave des sacs

Quand tout va mal j’sais pas pourquoi j’peux pas passer une nuit sans tise

Et mes reflux gastriques amplifiés atteignent la puissance dix

Dans ma tête c’est l’averse et mes épaules veulent pas d’appui

Quand le diable te pisse dessus le bonheur range son parapluie

J’ai poussé la voix, crier, croiser les doigts sans cesse

Parce que parfois j’voulais briller mais j’suis pas une étoile dans l’ciel

Dans cette ruelle étroite j'étouffe sans être souvent pris d’asthme

La ruée vers l’orgueil fout d’la buée sur ma boule en cristal

Ma dépression en détention j'évite de la diffuser

Fais attention à l’explosion comme un bout d’plastique usé

Ça y est t’es pris dans la tempête de la déprime

Celle qui t’emmène à la dérive vers une terrible gamberge

Ou l’temps défile mais t’es aigri d’en perdre

Tout ça hante l’esprit pendant des nuits entières

Les causes sont financières ou affectives

Et elles t’affaiblissent comme une puissante fièvre

Et tu t’amaigris dans c’t'épuisant piège

Crames la résine pour l’appétit et oublier qu’les jours de pluie s’enchaînent

T’attends même plus de franches éclaircies

Ou même une chance providentielle voila l’sens d'être dépressif

L’sentiment d'être rétréci par trop de pression sur les épaules

Qu’aucun projet s’concrétise à part celui de rester pauvre

Tu risques l’overdose de spleen donc avant que ta tête explose

Faut s’efforcer d’faire le vide, relativiser les choses

Pas voir d’la rose que ses épines ça t'évitera les idées noires

Là c’est d’mon cas précis que j’témoigne parce que j’ai connu ces abysses

J’y ai résidé des fois n’y ai trouvé que des joies factices

Et il faudra encore des mois pour que mon foie s’rétablisse

Brother in the Abyss, tweederde van de RMists

De kleintjes hebben last van overmatige stress

Zodra ze hun dromen vinden bij de lijkschouwer

Defaitistische jeugd, hoofd ondersteboven

Nou, mensen die teleurgesteld zijn in alles, worden depressief

Ik ken het gewicht van het aambeeld

Ik weet hoe het is om de maand zonder geld door te brengen

De lege maag onder een halve maan

Vast tussen werkloosheid en inflatie

Wees niet verbaasd als we het overtredingsquotum verhogen

Ik voel alleen te veel druk, dus ik blaas een grote kegel

'S Nachts onder mijn laken voel ik me als een geest

Ik herken mezelf niet meer, ik ontmoet mijn dubbelganger in de spiegel

Ziet eruit als mij met zorgen en verknoeide tanden

Ahhh!

Ik mag niet in een depressie verzinken

Dus ik laat mijn moreel niet drukken zoals Jacques Mesrine

Pas op als je gek wordt tussen niaks en tise

Houd het geloof en blijf doorgaan zonder los te laten

Ingehaald door de gebeurtenissen

In het verleden leven is gewoon jezelf opzettelijk pijn doen

Arrogante trots of zelfs je hart graaft je op

Wanneer sommigen het moreel beëindigen aan de rand van de yeuz'

Vrouw-kind, je hebt de jackpot gewonnen

Je tranen wegvegen, je bent net aan het einde van de rol

Gevaarlijke beslissingen gevolgd door ernstige teleurstelling

Die leiden tot een zenuwinzinking

Je vriend duwt je terug naar de rand van de crisis

Zoals in het hof van assisen

Bij chomdu uitgestraald door de geur van tise

Lastig lastig gevallen door schuldeisers

Schulden te betalen, meedogenloos, deze klootzakken zitten je gewoon achterna

Onder je voeten brokkelt de grond af, het regent zelfs de zon ontwijkt je

Afgezien van zijn gieren die je geld komen zuigen

De demonen met jou zijn solidair

Grim Reaper Brother lijkt op slaappillen

Onderworpen aan de voet van depressie meer en meer mijn hoofd is zwaar

Nog meer komt er een woord uit mijn mond, nog minder om je te vertellen waar ik was

Schoolmislukking was gepland sinds ik mijn schoolnotitieboekjes had getagd

Mijn moeder huilde terwijl ze zich vermengde met mijn uien terwijl ik flirtte met teven

Mijn depressie overtrof al mijn hemelse dromen

Ik zou me moeten wapenen met afrodisiaca, maar ik denk alleen aan chourav-tassen

Als alles misgaat, weet ik niet waarom ik geen nacht zonder kruidenthee kan doorbrengen

En mijn versterkte maagreflux bereikt de macht van tien

In mijn hoofd is het de stortbui en mijn schouders willen geen steun

Wanneer de duivel op je pist, bergt geluk zijn paraplu op

Ik duwde de stem, schreeuw, kruis mijn vingers eindeloos

Want soms wilde ik schijnen maar ik ben geen ster aan de hemel

In dit smalle steegje stik ik zonder vaak astma te hebben

De stormloop van trots doet mijn glazen bol beslaan

Mijn depressie in detentie Ik vermijd verspreiding ervan

Pas op voor de explosie als een gebruikt stuk plastic

Dat is het dat je gevangen zit in de storm van depressie

Degene die je op drift brengt naar een vreselijke gok

Waar de tijd vliegt, maar je bent verbitterd om het te verliezen

Dit alles spookt hele nachten door de geest

De oorzaken zijn financieel of emotioneel

En ze verzwakken je als een enorme koorts

En je valt af in deze vermoeiende val

Verbrand de hars voor de eetlust en vergeet dat de regenachtige dagen met elkaar verbonden zijn

Je verwacht nog meer openhartige verrekeningen

Of zelfs een voorzienige kans, dat is de betekenis van depressief zijn

Het gevoel bekneld te zijn door te veel druk op de schouders

Dat geen enkel project werkelijkheid wordt, behalve dat van arm blijven

Je riskeert een overdosis milt dus voordat je hoofd ontploft

Je moet proberen een vacuüm te creëren, dingen in perspectief te plaatsen

Geen roos zien, maar zijn doornen zullen je donkere gedachten redden

Daar is het van mijn specifieke geval dat ik getuig omdat ik deze afgronden heb gekend

Ik heb daar soms gewoond, alleen nep-vreugde gevonden

En het zal maanden duren voordat mijn lever hersteld is