Апрелевка - Лампасы

Ты меня прости, что я немного невпопад,

Я прошёл через Москву, через Ленинград,

Я прошёл через Сибирь, через Урал,

Я тебя всю жизнь искал.

Я к тебе приеду, дорогая, налегке,

Я останусь навсегда с тобой в Апрелевке,

Буду в серые глаза твои смотреть,

Буду тихо песни петь.

Ты ушла в сиянии света за грозой,

Серым ливнем заглушило голос твой…

Буду слушать в тишине я плеск дождя,

Вспоминая твои серые глаза

Всё, что было, черным набело перепишу,

Я тебя нашёл и никуда не отпущу,

Я тебя нашел, пройдя огонь и град,

Я прошел через Эдем и Ад.

Я тебя не видел лет наверно сто уже,

Я приду тебя найду уже в Воронеже,

Я к тебе дойду босым по лезвию ножа

Сердце жаркое в руках держа.

Ты ушла в сиянии света за грозой,

Серым ливнем заглушило голос твой…

Буду слушать в тишине я плеск дождя,

Вспоминая твои серые глаза…

Vergeef me dat ik een beetje misplaatst ben,

Ik ging door Moskou, door Leningrad,

Ik ging door Siberië, door de Oeral,

Ik heb mijn hele leven naar je gezocht.

Ik zal naar je toe komen, lieve, licht,

Ik zal voor altijd bij je blijven in Aprelevka,

Ik zal in je grijze ogen kijken,

Ik zal zachtjes zingen.

Je vertrok in de glans van het licht achter de storm,

Een grijze regen dempte je stem...

Ik zal in stilte luisteren naar de plons van regen,

Denk aan je grijze ogen

Alles wat was, zal ik in het zwart herschrijven,

Ik heb je gevonden en ik laat je nergens heen gaan,

Ik vond je door vuur en hagel,

Ik ging door Eden en Hell.

Ik heb je waarschijnlijk honderd jaar niet gezien,

Ik zal je komen opzoeken in Voronezh,

Ik zal naar je toe komen op blote voeten op het lemmet van een mes

Een warm hart in je handen houden.

Je vertrok in de glans van het licht achter de storm,

Een grijze regen dempte je stem...

Ik zal in stilte luisteren naar de plons van regen,

Denk aan je grijze ogen...