Hornos del Cal - La Vida Boheme

Nos mantendremos despiertos aunque caiga el sol

Encerrados en nuestro edén de hormigón

Y el diablo en la puerta espera

Que rompamos ayuno y salgamos por cena

Se abren poros en el ventanal

Con las balas que deja el azar

Bañaremos los niños en café

Guardaremos refugio tras techos de papel

Las moscas forman nubes en torno al altar

Van de la mano la sombra y el poco pan

Pensar es morir sin cena

Nos sembraron el cal bien profundo en las venas

Nuestros pulmones respiran la sal

Y se ensachan hasta explotar

Nacen nuevos hombres, se hereda la sed

Vivirán enjugando sus ojos en café

We blijven wakker, zelfs als de zon ondergaat

Opgesloten in ons betonnen eden

En de duivel aan de deur wacht

Dat we snel breken en uit eten gaan

Poriën open in het raam

Met de kogels die bij toeval zijn achtergelaten

We zullen de kinderen in koffie baden

We houden beschutting achter papieren daken

De vliegen vormen wolken rond het altaar

Schaduw en weinig brood gaan hand in hand

Denken is sterven zonder eten

Ze plantten limoen heel diep in onze aderen

Onze longen ademen het zout in

En ze verbreden tot ze ontploffen

Nieuwe mannen worden geboren, dorst wordt geërfd

Ze zullen leven terwijl ze hun ogen afvegen in koffie