Janoneva - La Pegatina, Eloi Gómez

Quan penso en ara penso en tu

Quan penso en el futur penso en què penses tu

Quan dic encara no és per tu

Sona la flauta, és perquè penso en què penses tu

Ja no neva a casa meva, s’ha escalfat l’habitació

Si volíem trencar vidres no ens podien dir que no

Incongruent, malalt i absurd

De barricades sense llum

Retiro y tiro sempre allò que escric

Perquè se’m van ballant els dits

Ja no neva a casa meva…

Tinc un circ on em creixen els nans

I perill amb un bolígraf a les mans

Cada vers te el seu pes

Contraraparumbejat

Tenim dret a un estat

Vull estar tot morat

Cadascú es llepa la seva ferida

I per posar passió he trobat l’habilitat

D’esvair la veritat

Sense dir cap mentida

I enviar-te a la merda

Dient… torna aviat!

El Lluc sap…

I no dirà pas que no

D’ironia i melodia

Al peu del canó

Si algun he esborrat

Pensant en que t’agradés

La pegata i els in*digna

La lliçó em ven aprés

I potser no serem els raperos del mes

Ja t’ho dic jo que no

Que no què?

Que no res

Això es paper mullat

Amb benzina

Trencant vidres calant foc

In*digna i la pegatina

El meu coixí ja no se’n recorda de mi…

Als ik aan nu denk, denk ik aan jou

Als ik aan de toekomst denk, denk ik aan wat jij denkt

Als ik zeg dat het nog niet voor jou is

De fluit klinkt, het is omdat ik denk aan wat jij denkt

Het sneeuwt niet meer in mijn huis, de kamer is opgewarmd

Als we glas wilden breken, konden ze ons geen nee zeggen

Incongruent, ziek en absurd

Van barricades zonder licht

Ik trek me altijd terug en gooi weg wat ik schrijf

Omdat mijn vingers dansen

Het sneeuwt niet meer in mijn huis...

Ik heb een circus waar mijn dwergen opgroeien

En gevaar met een pen in zijn handen

Elk vers heeft zijn gewicht

Contraraparumbejat

We hebben recht op een staat

Ik wil helemaal paars zijn

Iedereen likt zijn wond

En om het bot te zeggen, ik vond het vermogen

Om de waarheid te verdrijven

Zonder een leugen te vertellen

En stuur jezelf naar de stront

Zeggen... Kom snel terug!

Lukas weet...

En hij zal geen nee zeggen

Van ironie en melodie

Aan de voet van de canyon

Als ik er een heb verwijderd

Nadenken over wat je leuk vindt

De patch en de in * waardige

De les verkoopt mij

En we zijn misschien niet de rappers van de maand

ik zeg je nee

Wat niet?

Dat is niets

Dit is nat papier

Met benzine

Glas breken door in brand te steken

In *waardig en de sticker

Mijn kussen herinnert zich mij niet meer...