Les portes claquent - La Grande Sophie, Anoraak

Elles étaient belles les promesses

Qui brillaient au bout des doigts

Sur le papier avec adresse

Les rendez-vous, on se revera

Elles étaient comme des caresses

J’imaginais le grain de ta voix

Et puis un jour, c’est la paresse

Qui ne retient je ne sais quoi

On s’est sait revu, vu, vu le temps qui passe

Les années qui déffilent et je regarde en face

Les portes claquent sur mes joues

Les questions a devenir fou

Vu, vu, vu le temps qui presse

Les traces sur mes joues laissent des maladresses

Pour-quoi on s’est dis tu?

De toute façon on ne se revera plus

Elle était jolie l’histoire

Elle s’envolait en haut des cimes

Mais le silence m’a laissé croire

Que j’avais commis un crime

Elle était dans ma mémoire

Au bout du rêve loin de la routine

L’indifférence d’un des mirroirs

Que quelques coups de chevrottine

On s’est sait revu, vu, vu le temps qui passe

Les années qui déffilent et je regarde en face

Les portes claquent sur mes joues

Les questions a devenir fou

Vu, vu, vu le temps qui presse

Les traces sur mes joues laissent des maladresses

Pour-quoi on s’est dis tu?

De toute façon on se revera plus

Oui je sais, je m’attache

Au regard, au souvenir

Je les dessine à la gouache

Quands ils ne savent plus revenir

J’ai joué aux apaches

Nomade et fier pour moins souffrir

Ne garder que le panache

Et avancer vers l’avenir

On s’est sait revu, vu, vu le temps qui passe

Les années qui déffilent et je regarde en face

Les portes claquent sur mes joues

Les questions a devenir fou

Vu, vu, vu le temps qui presse

Les traces sur mes joues laissent des maladresses

Pour-quoi on s’est dis tu?

De toute façon on se revera plus

On se revera plus

On se revera plus

Fin

Ze waren mooi de beloften

Dat scheen binnen handbereik

Op papier met adres

Afspraakjes, we zien elkaar weer

Ze waren als liefkozingen

Ik stelde me de korrel van je stem voor

En dan op een dag is het luiheid

Wie houdt zich niet in, ik weet niet wat

We weten dat we elkaar weer hebben gezien, gezien, gezien het verstrijken van de tijd

De jaren gaan voorbij en ik staar in het gezicht

Deuren slaan dicht op mijn wangen

De vragen om gek van te worden

Gezien, gezien, gezien dat de tijd dringt

De sporen op mijn wangen laten onhandigheid achter

Waarom zeiden we tegen elkaar?

Hoe dan ook, we zullen elkaar niet meer zien

Ze was een mooi verhaal

Ze zweefde boven de toppen

Maar de stilte laat me geloven

Dat ik een misdaad had begaan

Ze was in mijn geheugen

Aan het einde van de droom, ver van de routine

De onverschilligheid van een van de spiegels

Even een paar buckshots

We weten dat we elkaar weer hebben gezien, gezien, gezien het verstrijken van de tijd

De jaren gaan voorbij en ik staar in het gezicht

Deuren slaan dicht op mijn wangen

De vragen om gek van te worden

Gezien, gezien, gezien dat de tijd dringt

De sporen op mijn wangen laten onhandigheid achter

Waarom zeiden we tegen elkaar?

Hoe dan ook, we zullen elkaar niet meer zien

Ja ik weet het, ik raak eraan gehecht

Kijken, onthouden

Ik teken ze in gouache

Wanneer ze niet weten hoe ze terug moeten komen

ik heb apache gespeeld

Nomadisch en trots om minder te lijden

Bewaar alleen de pluim

En vooruit

We weten dat we elkaar weer hebben gezien, gezien, gezien het verstrijken van de tijd

De jaren gaan voorbij en ik staar in het gezicht

Deuren slaan dicht op mijn wangen

De vragen om gek van te worden

Gezien, gezien, gezien dat de tijd dringt

De sporen op mijn wangen laten onhandigheid achter

Waarom zeiden we tegen elkaar?

Hoe dan ook, we zullen elkaar niet meer zien

We zien elkaar nooit meer

We zien elkaar nooit meer

Einde