Le poids des mots - L'uzine

Souvent gênants mes mots frappent sans les gants c’est ça qui gêne

Depuis l’couvent tu sers les dents, tu suis l’courant c’est ça qu’ils aiment

Mais j’salie cette république quand j’manifeste près du public

Phases indigestes, mec si tu flippes

Le reste le sang gicle

J’ouvre ma gueule avec des répliques bien plus qu’insolentes

Insolite, un sceau d’encre avec des assonances assommantes Éprouvante la vie un

film d'épouvante dans la tourmente

Les cours montent, l’arrêt c’est gourmand

Comme un nympho dans une tournante

J’ai connue qu’une école et c’est la buissonnière

J'écume la rue et colle une sombre poésie au bord d’ma muselière

Tu ressens mon d’colère, un coup d’tonnerre sur l’toit des commères

J’suis comme un nègre dans un volière

J’enfonce mes vers dans l’cul d’Molière

le Rap de barge on voit qu’on cible les rats qui râlent

Veuillez fermer vos claques-merde

J’ai fait germer un tas d’merde

Un tas d'

J’ai vu ma haine dans une flaque d’air

Le poids d’mes mots bien plus dangereux qu’une arme automatique

Juste une démo dans l’jeu et tu fini sous stress post-traumatique

Veuillez dire à ces bouffons qu’ils se taisent au phone

, l’uZine ça se pèse en tonne

-Alors là putain qu’est-ce que ça veut dire ça putain d’merde

-C'est de la poésie, la poésie de la guerre

J’verse un flow, immonde toutes les ondes dans un ouragan

Attrape la carotte si tu cours à temps

J’déboule à temps

Le poids de mes mots dans mes mots m’animent

Entre dans notre univers, manie les vers à l’unanime

Écoute;

j’découpe

Suffira-t-il pour l’entendre?

Mais quand j’chante

Toutes mes phases linéaires veulent prendre la tangente

Les grandes lignes retracent l’histoire, t’a vie n’est qu’un miroir

Fils je vie l’soir peut-être

Dans ma tête tout est aussi noir

Dessine l’art blessé d’une phase

Entrave les pêchés d’une page car je n’arrive plus à m’débarrasser d’une tâche

Dès qu’le dé-con déconne change la déco'

Que des corps dans l’décor encore je pèse le poids d’mes mots

Nul n’empêchera les paroles dictées, fixées

Les noms sont listés, peu vont résister, pistés

Ambiance malsaine et la haine s’en assurait

N’insinue pas des propos qu’tu n’pourrais assumer

Lourd comme la patate qu’ils te collent après

Encule des gueules, reste décale

Recul d’un coup d’ma boule de crâne

Quand la violence des mots ne peu être soulevée

le poids des mots

Fini toujours par être étouffés

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

Tout l’monde !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

L’uZine, l’uZine !

Vaak gênant, mijn woorden slaan toe zonder de handschoenen, dat is wat gênant is

Sinds het klooster knar je je tanden, volg je de stroming, daar houden ze van

Maar ik smeer deze republiek als ik in de buurt van het publiek demonstreer

Onverteerbare fasen, man als je in paniek raakt

De rest spoot het bloed

Ik open mijn mond met meer dan brutale lijnen

Eigenzinnig, een inktzwarte zegel met doffe assonanties Life-testing a

horrorfilm in beroering

De prijzen gaan omhoog, de halte is hebzuchtig

Als een nymfomane in een spinner

Ik heb maar één school gekend en dat is de spijbelaar

Ik speur de straat af en plak donkere poëzie op de rand van mijn snuit

Je voelt mijn woede, een donderslag op het dak van de roddels

Ik ben als een neger in een volière

Ik steek mijn verzen in Molière's kont

de Barge Rap zien we dat we ons richten op de ratten die rammelen

Hou alsjeblieft je stront dicht

Ik heb een hoop stront gekiemd

Een stelletje

Ik zag mijn haat in een plas lucht

Het gewicht van mijn woorden is veel gevaarlijker dan een automatisch wapen

Slechts één in-game demo en je krijgt posttraumatische stress

Vertel deze narren alsjeblieft dat ze hun mond houden aan de telefoon

, de uZine wordt gewogen in tonnen

- Dus daar verdomme wat betekent dat verdomme?

-Het is poëzie, de poëzie van oorlog

Ik giet een stroom, smerig alle golven in een orkaan

Vang de wortel als je op tijd rent

Ik tuimel in de tijd

Het gewicht van mijn woorden in mijn woorden bezielt me

Betreed ons universum, behandel de unanieme verzen

Luister;

ik snij

Zal het genoeg zijn om het te horen?

Maar als ik zing

Al mijn lineaire fasen willen de raaklijn nemen

De hoofdlijnen volgen het verhaal, je leven is slechts een spiegel

Zoon, ik leef in de avond misschien

In mijn hoofd is alles ook zwart

Teken de gewonde kunst van een fase

Hindert de zonden van een pagina omdat ik een taak niet meer kwijt kan

Zodra de dé-con puinhoop het decor verandert'

Die lichamen in het decor nog steeds weeg ik het gewicht van mijn woorden

Niemand zal voorkomen dat de gedicteerde woorden, vast

De namen worden vermeld, weinigen zullen weerstand bieden, bijgehouden

Ongezonde sfeer en de haat zorgde ervoor?

Insinueer geen woorden die u niet zou kunnen aannemen

Zwaar als de aardappel blijven ze achter je aan plakken

Neuk de monden, blijf offbeat

Terugslag van mijn schedelbal

Wanneer het geweld van woorden niet kan worden opgeheven

het gewicht van woorden

Eindig altijd met verstikking

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

Iedereen !

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!

De uZine, de uZine!