Черёмуха - L'One, Kristina Si

На этих улицах пахнет черемухой.

Дыши и душою отдыхай.

Просто иди, и просто вдыхай.

На этих улицах пахнет черемухой.

Родные места, босоногое детство.

Взгляд вместо тысячи слов, что бросает отец мой.

Собаки-кусаки лают через забор по соседству,

Я в атласе ищу на карте мира, где моё место.

Да всё как у всех - деньги, то есть, то их нет.

Родители крутятся вертятся, чтобы малым было что на обед.

Скрипучий, разбитый подъезд, молодой ***чеалест.

И ты вслепую должен пройти этот квест.

А, ну!

А это моя комната, я сам на потолке нарисовал облака,

Словно уже тогда я знал, что буду так часто в небе летать.

Из окна видно трубы наружу и пятягу на Северной, 7.

Бараки исчезли совсем, но та же грязь по весне.

Кубки, медали и грамоты, вымпел нашей баскетбольной команды.

А на этом диване бывало, нет-нет, да и подруги в подушку стонали.

За стенкой родители делали вид, что ничего об этом не знали.

Я просыпался и засыпал по небу снова летая глазами.

На этих улицах пахнет черемухой.

Дыши и душою отдыхай.

Просто иди, и просто вдыхай.

На этих улицах пахнет черемухой.

На этих улицах пахнет черемухой.

Дыши и душою отдыхай.

Просто иди, и просто вдыхай.

На этих улицах пахнет черемухой.

Мой город зима-город, мой северный мишка заснеженный край.

Школа сразу за домом.

Знай, что я умудрялся проспать.

Дискотеки, что больше похожи на межрайонный миксфайт.

Свои под домами на сваях не слышали ничего про насвай.

Нет-нет, мы гудели конечно, на спортивном стиле в одежде.

Девочек щупая нежно, молодая нагая надежда.

Клятва навечно, что нам намечена эта беспечность пьяного вечера.

Любимая жизнь, как же многих ты покалечила!

А?

Один телек на три комнаты, и тот в зале.

Ты меня можешь найти утром и вечером в Дюшке в светлом спортзале.

Президент еще не Володя, зеленый еще и малой я,

Как у тигра здоровье, мам, а где моя родина?

Заплетай дороги в косы, но веди меня в дом.

Я помню до мелочей, братик, как мы выросли в нем.

Это не для журналистов.

Давай поднимем за старый район.

Здесь пахнет черемухой и виски со льдом.

На этих улицах пахнет черемухой.

Дыши и душою отдыхай.

Просто иди, и просто вдыхай.

На этих улицах пахнет черемухой.

На этих улицах пахнет черемухой.

Дыши и душою отдыхай.

Просто иди, и просто вдыхай.

На этих улицах пахнет черемухой.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Adem en rust je ziel.

Ga gewoon ademen.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Inheemse plaatsen, op blote voeten jeugd.

Een blik in plaats van duizend woorden die mijn vader gooit.

Bijtende honden blaffen door het hek naast de deur

Ik kijk in de atlas op de wereldkaart, waar mijn plaats is.

Ja, alles is zoals iedereen - geld, dat wil zeggen, dan zijn ze dat niet.

Ouders draaien en draaien zodat de kleintjes iets te eten hebben.

Krakende, kapotte trap, de allerjongste.

En je moet blindelings slagen voor deze zoektocht.

Ach, goed!

En dit is mijn kamer, ik heb zelf wolken op het plafond geschilderd,

Alsof ik toen al wist dat ik zo vaak in de lucht zou vliegen.

Vanuit het raam zie je de schoorstenen naar buiten en de pyatyagu op Severnaya, 7.

De kazerne is helemaal verdwenen, maar hetzelfde vuil in het voorjaar.

Bekers, medailles en certificaten, de wimpel van ons basketbalteam.

En op deze bank gebeurde het, nee, nee, en mijn vrienden kreunden in het kussen.

Achter de muur deden de ouders alsof ze er niets van wisten.

Ik werd wakker en viel weer in slaap in de lucht vliegende ogen.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Adem en rust je ziel.

Ga gewoon ademen.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Adem en rust je ziel.

Ga gewoon ademen.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Mijn stad is een winterstad, mijn noordelijke beer is een besneeuwd land.

De school ligt direct naast het huis.

Weet dat ik me heb kunnen verslapen.

Disco's die meer op een mixfight tussen districten lijken.

Ze hoorden niets over nasvay onder de huizen op palen.

Nee, nee, we gonsden natuurlijk van de sportieve kledingstijl.

Meisjes die zachtjes betasten, jonge naakte hoop.

Een eed voor altijd dat we voorbestemd zijn voor deze onvoorzichtigheid van een dronken avond.

Geliefde leven, hoeveel heb je kreupel gemaakt!

MAAR?

Een televisie voor drie kamers, en die in de hal.

Je kunt me 's ochtends en' s avonds vinden in Dyushka in een lichte sportschool.

De president is nog niet Volodya, groen is ook een kleine ik,

Hoe is de gezondheid van de tijger, mam, maar waar is mijn thuisland?

Vlecht de wegen, maar leid me naar het huis.

Ik herinner me tot in het kleinste detail, broer, hoe we erin zijn opgegroeid.

Dit is niet voor journalisten.

Laten we naar de oude wijk gaan.

Het ruikt naar vogelkers en whisky met ijs.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Adem en rust je ziel.

Ga gewoon ademen.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Deze straten ruiken naar vogelkers.

Adem en rust je ziel.

Ga gewoon ademen.

Deze straten ruiken naar vogelkers.