Остров белых птиц - Квартал

Как нежданный гость

Спустилась ночь

В этот город на песке,

Город наших встреч.

Может, это холод мой нечаянный

Мне не дал его сберечь,

Мне не дал его сберечь.

Так легко, как пёрышко

Я лягу на ладонь,

Так далеко лететь на донышко

Твоей души, на остров белых птиц,

Где кончается туман

Проплывает ночь как облако

И уносит лёгкий дым

Безнадёжных снов

И опять ты не со мной, а около

Я хочу тебя любить,

Далёкого, далёкого…

Так легко, как пёрышко

Я лягу на ладонь,

Так далеко лететь на донышко

Твоей души, на остров белых птиц

Где кончается туман

Als een onverwachte gast

De nacht is gevallen

Naar deze stad op het zand

Stad van onze bijeenkomsten.

Misschien is het mijn onverwachte verkoudheid

Ik liet hem het niet redden,

Ik liet hem het niet redden.

Zo licht als een veertje

Ik lig op de palm

Zo ver om naar de bodem te vliegen

Jouw ziel, naar het eiland van de witte vogels,

Waar eindigt de mist?

De nacht zweeft als een wolk

En blaast een lichte rook weg

hopeloze dromen

En nogmaals, je bent niet bij mij, maar in de buurt

Ik wil van je houden,

Ver, ver weg...

Zo licht als een veertje

Ik lig op de palm

Zo ver om naar de bodem te vliegen

Jouw ziel, naar het eiland van de witte vogels

Waar eindigt de mist?