Мойдодыр - Квартал

Одеяло

Убежало,

Улетела простыня,

И подушка,

Как лягушка,

Ускакала от меня.

Я за свечку,

Свечка — в печку!

Я за книжку,

Та — бежать

И вприпрыжку

Под кровать!

Я хочу напиться чаю,

К самовару подбегаю,

Но пузатый от меня

Убежал, как от огня.

Боже, боже,

Что случилось?

Отчего же Всё кругом

Завертелось,

Закружилось

И помчалось колесом?

Утюги

за сапогами,

Сапоги

за пирогами,

Пироги

за утюгами,

Кочерга

за кушаком —

Всё вертится,

И кружится,

И несётся кувырком.

Вдруг из маминой из спальни,

Кривоногий и хромой,

Выбегает умывальник

И качает головой:

«Ах ты, гадкий, ах ты, грязный,

Неумытый поросёнок!

Ты чернее трубочиста,

Полюбуйся на себя:

У тебя на шее вакса,

У тебя под носом клякса,

У тебя такие руки,

Что сбежали даже брюки,

Даже брюки, даже брюки

Убежали от тебя.

Рано утром на рассвете

Умываются мышата,

И котята, и утята,

И жучки, и паучки.

Ты один не умывался

И грязнулею остался,

И сбежали от грязнули

И чулки и башмаки.

Я — Великий Умывальник,

Знаменитый Мойдодыр,

Умывальников Начальник

И мочалок Командир!

Если топну я ногою,

Позову моих солдат,

В эту комнату толпою

Умывальники влетят,

И залают, и завоют,

И ногами застучат,

И тебе головомойку,

Неумытому, дадут —

Прямо в Мойку,

Прямо в Мойку

С головою окунут!"

Он ударил в медный таз

И вскричал: «Кара-барас!»

И сейчас же щетки, щетки

Затрещали, как трещотки,

И давай меня тереть,

Приговаривать:

«Моем, моем трубочиста

Чисто, чисто, чисто, чисто!

Будет, будет трубочист

Чист, чист, чист, чист!»

Тут и мыло подскочило

И вцепилось в волоса,

И юлило, и мылило,

И кусало, как оса.

А от бешеной мочалки

Я помчался, как от палки,

А она за мной, за мной

По Садовой, по Сенной.

Я к Таврическому саду,

Перепрыгнул чрез ограду,

А она за мною мчится

И кусает, как волчица.

Вдруг навстречу мой хороший,

Мой любимый Крокодил.

Он с Тотошей и Кокошей

По аллее проходил

И мочалку, словно галку,

Словно галку, проглотил.

А потом как зарычит

На меня,

Как ногами застучит

На меня:

«Уходи-ка ты домой,

Говорит,

Да лицо своё умой,

Говорит,

А не то как налечу,

Говорит,

Растопчу и проглочу!»

Говорит.

Как пустился я по улице

бежать,

Прибежал я к умывальнику

опять.

Мылом, мылом

Мылом, мылом

Умывался без конца,

Смыл и ваксу

И чернила

С неумытого лица.

И сейчас же брюки, брюки

Так и прыгнули мне в руки.

А за ними пирожок:

«Ну-ка, съешь меня, дружок!»

А за ним и бутерброд:

Подскочил — и прямо в рот!

Вот и книжка воротилась,

Воротилася тетрадь,

И грамматика пустилась

С арифметикой плясать.

Тут Великий Умывальник,

Знаменитый Мойдодыр,

Умывальников Начальник

И мочалок Командир,

Подбежал ко мне, танцуя,

И, целуя, говорил:

«Вот теперь тебя люблю я,

Вот теперь тебя хвалю я, Наконец-то ты грязнуля, Мойдодыру угодил!»

Een deken

rende weg

Het laken is gevlogen

En een kussen

Als een kikker

Van me af gesprongen.

Ik ben voor een kaars

Kaars - in de oven!

ik ben voor een boek

Ta - run

en overslaan

Onder het bed!

Ik wil thee drinken

Ik ren naar de samovar,

Maar dikbuikig van mij

Hij rende weg als een vuur.

God god

Wat er is gebeurd?

Waarom is alles in de buurt?

begon te draaien

gesponnen

En gehaast achter het stuur?

strijkijzers

voor laarzen

Schoenen

voor taarten,

taarten

voor strijkijzers,

Poker

achter de sjerp -

Alles draait

en draaien

En maakt een salto.

Plotseling vanuit de slaapkamer van mijn moeder,

Met gebogen benen en kreupel,

Wastafel raakt op

En schudt zijn hoofd:

"Oh jij, lelijk, oh jij, vies,

Ongewassen varken!

Je bent zwarter dan een schoorsteenveger

Wordt verliefd op jezelf:

Je hebt was op je nek,

Er zit een klodder onder je neus,

Je hebt zulke handen

Dat zelfs broeken wegliepen

Even broeken, even broeken

Ze zijn van je weggelopen.

Vroeg in de ochtend bij zonsopgang

De muizen wassen

Zowel kittens als kuikens

En insecten en spinnen.

Jij alleen hebt je niet gewassen

En bleef vies

En rende weg van het vuil zijn

En kousen en schoenen.

Ik ben de Grote Wastafel,

De beroemde Moidodyr,

Wastafelkop

En washandjes Commandant!

Als ik met mijn voet stamp,

Bel mijn soldaten

In deze kamer in een menigte

Wastafels vliegen erin

En ze blaffen en huilen,

En ze zullen kloppen met hun voeten,

En jij een hersenspoeler

Ongewassen, zullen ze geven -

Direct naar de Moyka

Direct naar de Moyka

Hoofd eerst ondergedompeld!"

Hij raakte het koperen bassin

En hij riep: "Kara-baras!"

En nu borstels, borstels

Ze knetterden als ratels

En laten we me wrijven

Zin:

"Mijn, mijn schoorsteenveger

Schoon, schoon, schoon, schoon!

Wordt, wordt schoorsteenveger

Schoon, schoon, schoon, schoon!"

Hier sprong de zeep

En klampte zich vast aan het haar

En verwelkt en ingezeept,

En het beet als een wesp.

En van een gek washandje

Ik rende weg als een stok,

En ze is achter mij, achter mij

Langs Sadovaya, langs Sennaya.

Ik ben naar de Tauride-tuin,

Over het hek gesprongen

En ze rent achter me aan

En bijt als een wolf.

Plotseling naar mijn goede,

Mijn favoriete krokodil.

Hij is met Totosha en Kokosha

Liep langs de steeg

En een washandje, als een kauw,

Als een kauw, ingeslikt.

En dan hoe het brult

Op mij,

Hoe te beuken met voeten

Op mij:

"Ga naar huis,

Hij spreekt,

Ja, was je gezicht

Hij spreekt,

En niet hoe ik verder ga,

Hij spreekt,

Ik zal vertrappen en slikken!”

Hij spreekt.

Hoe ik op straat begon

loop,

Ik rende naar de wastafel

nog een keer.

Zeep, zeep

Zeep, zeep

Eindeloos gewassen

Afgewassen en wax

en inkt

Van een ongewassen gezicht.

En nu broek, broek

Dus sprongen ze in mijn handen.

En achter hen is een taart:

"Kom op, eet me op, mijn vriend!"

En achter hem is een broodje:

Ik sprong op en recht in mijn mond!

Dus het boek kwam terug

Het notitieboekje draaide

En grammatica begon

Dans met rekenen.

Hier is de Grote Wastafel,

De beroemde Moidodyr,

Wastafelkop

En washandjes Commandant,

Kwam naar me toe dansend

En kussend zei hij:

"Nu hou ik van je,

Nu prijs ik je, Eindelijk, je bent vies, je hebt Moidodyr behaagd!'