Time To Say Goodbye - Kurt Elling

Something in the air was stinging —

the day you came to meet me in Curie Park.

You came to tell me the sky was so blue.

That it was big and round — and it was calling to you.

You never knew a sky as blue as this could be — be so frightening.

And I knew it then — you would fly.

Light played upon your face — like lace —

it was time to kiss and say goodbye.

Our hearts would break — be folded in the ache of an early autumn.

Birds would alight from flight — singing, to light the opening skies of life

and make a sound like lovers crying.

And when you kissed me, you let a single tear

say the very thing you knew I couldn’t hear:

The truest love resigns itself to everything.

No matter how life pulls it apart, love makes another start again

Now when I think of that broken-hearted fall —

I’d give my all to have that moment to speak again

to thank you for chasing a bluer sky — and to kiss again — and say goodbye.

Moments live in forever once they live.

So we can give away our forever day.

And it’s no regret to say, «That was yesterday»

when we give away our forever day.

Time to say «goodbye» — and find what time can bring to love.

It’s time for me to try — to see what life is really of.

It’s time to say «goodbye».

Er prikte iets in de lucht -

de dag dat je me kwam ontmoeten in Curie Park.

Je kwam me vertellen dat de lucht zo blauw was.

Dat het groot en rond was - en het riep naar jou.

Je hebt nooit zo'n blauwe lucht gekend als deze zou kunnen zijn - zo beangstigend.

En ik wist het toen - je zou vliegen.

Licht gespeeld op je gezicht — zoals kant —

het was tijd om te kussen en afscheid te nemen.

Onze harten zouden breken - gevouwen zijn in de pijn van een vroege herfst.

Vogels zouden uit de vlucht landen - zingend, om de openingslucht van het leven te verlichten

en maak een geluid als huilende geliefden.

En toen je me kuste, liet je een traan

zeg precies datgene waarvan je wist dat ik het niet kon horen:

De ware liefde legt zich bij alles neer.

Het maakt niet uit hoe het leven het uit elkaar haalt, liefde maakt een nieuwe start opnieuw

Als ik nu denk aan die gebroken hartenval...

Ik zou alles geven om dat moment te hebben om opnieuw te spreken

om je te bedanken voor het najagen van een blauwere lucht - en om opnieuw te kussen - en afscheid te nemen.

Momenten leven voor altijd in als ze eenmaal leven.

Dus we kunnen onze eeuwige dag weggeven.

En het is geen spijt om te zeggen: «Dat was gisteren»

wanneer we onze eeuwige dag weggeven.

Tijd om 'vaarwel' te zeggen en te ontdekken wat de tijd kan brengen om lief te hebben.

Het is tijd voor mij om te proberen - om te zien waar het leven echt om draait.

Het is tijd om afscheid te nemen".