Leaving Again/In The Wee Small Hours - Kurt Elling

Sleeping, waking, crying, leaving again

It’s morning I have to go

Though every night pretends

Begins in quiet hoping that it never ends

They’re always ending again

Breaking another dream

A dream where we could breathe

In the heavy curtained Prairie air of summer night

Watching lightning over wheat fields

Through a bedroom window

And the prairie gently rose up

With a feeling and embraced us

And when morning found us

I pulled you to me and promised to stay

But that was the night and now day

In the wee small hours of the morning

While the whole wide world is fast asleep

You lie awake and think about the girl

And never ever think of counting sheep

And when your lonely heart has learned its lesson

You’d be hers if only she would call

For in the wee small hours of the morning

That’s the time you miss her most of all

Slapen, wakker worden, huilen, weer weggaan

Het is ochtend, ik moet gaan

Hoewel elke nacht doet alsof

Begint stil in de hoop dat het nooit eindigt

Ze eindigen altijd weer

Nog een droom breken

Een droom waarin we konden ademen

In de zware, met gordijnen bedekte Prairielucht van de zomernacht

Bliksem kijken over korenvelden

Door een slaapkamerraam

En de prairie rees zachtjes op

Met een gevoel en omhelsde ons

En toen de ochtend ons vond

Ik trok je naar me toe en beloofde te blijven

Maar dat was de nacht en nu dag

In de kleine uurtjes van de ochtend

Terwijl de hele wijde wereld diep slaapt

Je ligt wakker en denkt aan het meisje

En denk er nooit aan om schaapjes te tellen

En wanneer je eenzame hart zijn lesje heeft geleerd

Je zou van haar zijn als ze maar zou bellen

Voor in de kleine uurtjes van de ochtend

Dat is de tijd dat je haar het meest mist