Ну почему? - Кристина Орбакайте

Тихо кружится снег за окошком моим

Как случилось что ты для меня стал чужим

Кто из нас виноват чья же в этом вина

Что недолгой любви оборвалась струна

Между нами теперь пустота как стена

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Снег растаял и крик в зимнем небе застыл

Обещаньем твоим словно эхом пустым

Расстаемся с тобой под метели оркестр

Наши чувства давно стали льдом на реке

Я не буду теперь горстью снега в руке

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Хватит сил у меня гордость нынче в цене

Только письма твои станут памятью мне

У друзей никогда о тебе не спрошу

Почему же к звонкам телефонным спешу

Без конца на снегу твое имя пишу

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Ну почему ну почему я не могу тебя забыть

Ну почему ну почему никак тебя не разлюбить

Stilletjes dwarrelt de sneeuw buiten mijn raam

Hoe kwam het dat je een vreemde voor me werd?

Wie van ons is de schuldige, wiens schuld is het?

Die kortstondige liefde brak de draad

Tussen ons is nu de leegte als een muur

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

De sneeuw smolt en de kreet in de winterhemel bevroor

Je belofte is als een lege echo

We nemen afscheid van je onder het sneeuwstormorkest

Onze gevoelens zijn al lang ijs op de rivier geworden

Ik zal nu geen handvol sneeuw in mijn hand zijn

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

Genoeg kracht, mijn trots is nu in prijs

Alleen jouw brieven zullen mijn geheugen worden

Ik zal mijn vrienden nooit naar je vragen

Waarom heb ik haast met telefoneren?

Zonder einde in de sneeuw schrijf ik je naam

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden

Nou waarom oh waarom kan ik je niet vergeten

Wel, waarom, waarom, waarom kan ik niet stoppen met van je te houden