Элизиум - Крылья

Боги однажды спустились на землю

Рай основали в начале времен

Древние руны, насечки на камне

Повесть ведут о начале конца

Куплет

Слепой от рожденья гасконец из Берна

Играет на лютне и повесть ведет

О том, как однажды могучие боги

Собрались на землю в последний поход

К полям елисейским спустившись из рая

Создали преграду невидимых чар

И 20 ночей, очей не смыкали

Творили природы нетронутый дар

Запев

Преданье гласит, что лишь чистый душой

Сумеет от сует найти здесь покой

Кто рай на земле опорочил рукою

Вовек тот не сыщет из ада пути

Припев

Элизиум, ты создан богов незримой рукой

Элизиум у смертных ты отбираешь покой

Элизиум, под сводом небес твоя красота

Элизиум, пленила навек твоя красота

Куплет

Однажды нашелся душой чистый парень

Что землю видал с самых дальних концов

Вошел за ограду и мигом упали

Семь страшных заклятий, надежных замков

Застыв на мгновенье такой красотою

Сраженный он речи вдруг дар потерял

Он вырвал сорняк и ножом как пилою

Засохшие ветви с деревьев убрал

Запев

И стал юный странник садовником рая

И кровью своею скрепил договор

Что в тайне хранит то, что видел и знает

И что не нарушит он сей уговор

Куплет,

Но видно судьба пошутить захотела

Тот юноша был очень сильно влюблен

И как бы там совесть его не скрипела

Привел он подругу к богам на поклон

Поступком небрежным творцов он обидел

И род его проклятым был до конца

Ослеп, чтоб уже никогда не увидеть

Ни райского сада, ни милой лица

Запев

И век уж, который прошедший с рожденья

Потомки его вспоминают отца

И песню поют о том дивном мгновении

О глупой судьбе и проступке отца

De goden daalden ooit naar de aarde

Paradise werd gesticht aan het begin der tijden

Oude runen, inkepingen op de steen

Het verhaal gaat over het begin van het einde

couplet

Blind vanaf geboorte Gascon uit Bern

Speelt de luit en leidt het verhaal

Over hoe op een dag machtige goden

Verzameld op de grond tijdens de laatste reis

Afdalen van het paradijs naar de Champs Elysees

Creëerde een barrière van onzichtbare spreuken

En 20 nachten sloten ze hun ogen niet

Het ongerepte geschenk van de natuur gecreëerd

Refrein

Traditie zegt dat alleen een zuivere ziel

Zal hier vrede kunnen vinden van ijdelheden

Wie heeft met zijn hand de hemel op aarde onteerd?

Hij zal nooit een uitweg uit de hel vinden

Refrein

Elysium, je bent door de goden geschapen met een onzichtbare hand

Elysium van stervelingen je neemt de vrede weg

Elysium, onder het gewelf van de hemel jouw schoonheid

Elysium, voor altijd gefascineerd door jouw schoonheid

couplet

Op een dag vond ik een pure ziel

Dat hij de aarde van de verste einden zag

Ik ging achter het hek en viel meteen

Zeven verschrikkelijke spreuken, betrouwbare sloten

Even bevroren met zo'n schoonheid

Geslagen, verloor hij plotseling de gave van spraak

Hij trok het onkruid eruit en met een mes als een zaag

Gedroogde takken verwijderd van bomen

Refrein

En de jonge zwerver werd een tuinman van het paradijs

En verzegelde de overeenkomst met zijn bloed

Wat houdt in het geheim wat hij zag en weet?

En dat hij deze overeenkomst niet zal schenden

couplet,

Maar blijkbaar wilde het lot een grapje maken

Die jonge man was erg verliefd

En hoe zijn geweten ook kraakte

Hij bracht zijn vriendin naar de goden om te buigen

Door een onvoorzichtige daad beledigde hij de makers

En zijn familie was tot het einde vervloekt

Verblind om nooit meer te zien

Geen Tuin van Eden, geen mooi gezicht

Refrein

En de leeftijd die is verstreken sinds de geboorte

Zijn nakomelingen herinneren zich hun vader

En ze zingen een lied over dat wonderbaarlijke moment

Over het domme lot en het wangedrag van de vader