Вся моя жизнь - Крематорий

Вой ветра, города без названий, люди без лиц.

Путь к дому по бесконечной аллее столбов.

Полный стакан и битая карта — дама червей,

Которую придумал сам.

И роль вальта,

Неплохо сыгранная мной.

Но вот где-то внутри уже струится кольцами кровь

И бежит ручьем по мертвым лугам, и мерцают костры.

Ах, как мне нравится жечь листья травы

И наблюдать за тем, как превращается в пыль

GA7 D

Вся моя жизнь…

Huilende wind, steden zonder namen, mensen zonder gezichten.

Het pad naar het huis langs de eindeloze steeg van pilaren.

Een vol glas en een geslagen kaart - de hartenkoningin,

Waar ik zelf op kwam.

En de rol van de krik

Goed gespeeld door mij.

Maar ergens binnen stroomt het bloed al in ringen

En het stroomt als een stroom door dode weiden, en vreugdevuren flikkeren.

Oh wat hou ik ervan om grasbladeren te verbranden

En kijk hoe het in stof verandert

GA7 D

Heel mijn leven…