ОНСБ - Крематорий

Облегчи нам страдания, Боже!

Мы, как звери, вгнездились в пещеры.

Жестко наше гранитное ложе,

Сложно нам без любви и без веры.

Самоцветные камни блистают,

Вдаль уходят колонн вереницы.

Из холодных щелей выползают

Саламандры, ужи и мокрицы.

Наши язвы наполнены гноем,

Наше тело на падаль похоже.

О, простри над могильным покоем

Покрывало последнее, Боже!

Покрывало последнее, Боже!

Verlicht ons lijden, God!

Wij, net als dieren, nestelden in de grotten.

Stijf is ons granieten bed,

Het is moeilijk voor ons zonder liefde en zonder geloof.

Edelstenen glanzen

Kolommen met snaren gaan in de verte.

Uit koude kieren kruipen

Salamanders, slangen en bosluizen.

Onze zweren zijn gevuld met pus

Ons lichaam is als aas.

Oh, strek je uit over de graf vrede

Bedek de laatste, God!

Bedek de laatste, God!