Регги - Краденое солнце

И еле слышно, и опять, и опять, и снова.

Шаг к тебе, к себе и назад, виноват в этом только я.

Сделай так, чтобы я уснул, чтобы лег и уже не встал!

Я стою, дрожу в испуге и смотрю в окно,

Голуби, мои подруги бьются о стекло.

Полетите, расскажите, для себя я все решил.

Почему я не она, сам бы от себя ушёл!

En nauwelijks hoorbaar, en opnieuw, en opnieuw, en opnieuw.

Een stap naar jou toe, naar mezelf en terug, alleen ik ben schuldig.

Laat me in slaap vallen, zodat ik ga liggen en nooit meer opsta!

Ik sta bevend van angst en kijk uit het raam,

Duiven, mijn vrienden slaan tegen het glas.

Vlieg, vertel me, ik heb alles voor mezelf besloten.

Waarom ben ik haar niet, ik zou mezelf hebben verlaten!