Grandpa's Interlude - KOTA The Friend

And we would go—

One day I’ll never forget, we used to dance on Second Avenue

And come out the train station on the avenue, and the building we danced in was

on the corner

We came out with our—

We were with our friends with— that we danced with

And we came out the train station

And daddy was sittin' there on the— on the train station, um, steps

And me and Marcell were like, «Daddy?»

And our friends were like, «Daddy?

That’s your father?»

Hahaha

And we were like, «Yeah»

And, I mean, that goes to show you, if—

If when you love a person, it doesn’t matter if they’re dirty

It doesn’t matter if they look like a bum, it doesn’t matter

We hugged daddy and kissed daddy and cried 'cause we hadn’t seen him in so long

Mhm

And, um, every— we told everybody else, of course, to go and he asked us what

we were doin' over there

And we said we dance right here

So we showed him the building that we dance in

And daddy met us at that building every day for the summer

We just tried to take care of him as much as we could, even though he was

livin' in that situation

He— he was always smilin' even though he was goin' through—

Goin' through something, mhm

The negative parts of his life, I never saw him sad

Yeah, even when he would come see— up here

I ne— and that was one thing that was outstanding to me because he was never,

ever—

I— he coulda been sad inside, but on the outsie he was always smiling

Always smiling

And we— and when the end of the summer came, we knew we weren’t gonna see him

Because that was the end of our rehearsals

So it just kinda dwindled, you know, kinda dwindled off

En we zouden gaan—

Op een dag die ik nooit zal vergeten, dansten we op Second Avenue

En kom uit het treinstation aan de Avenue, en het gebouw waarin we dansten was...

op de hoek

We kwamen naar buiten met onze—

We waren met onze vrienden waarmee we dansten

En we kwamen uit het treinstation

En papa zat daar op de... op het treinstation, eh, trappen

En ik en Marcell zeiden: "Papa?"

En onze vrienden zeiden: «Papa?

Is dat je vader?»

Hahaha

En we hadden zoiets van "Ja"

En, ik bedoel, dat laat je zien, als...

Als je van iemand houdt, maakt het niet uit of ze vies zijn

Het maakt niet uit of ze eruit zien als een zwerver, het maakt niet uit

We omhelsden papa en kusten papa en huilden omdat we hem al zo lang niet hadden gezien

Mhm

En, eh, elke... we zeiden natuurlijk tegen iedereen om te gaan en hij vroeg ons wat

we waren daar aan het doen

En we zeiden dat we hier dansen

Dus we lieten hem het gebouw zien waarin we dansen

En papa ontmoette ons elke dag in dat gebouw voor de zomer

We hebben gewoon geprobeerd om zo goed mogelijk voor hem te zorgen, ook al was hij dat niet

leef in die situatie

Hij - hij lachte altijd, ook al ging hij door -

Ergens doorheen gaan, mhm

De negatieve kanten van zijn leven, ik heb hem nooit verdrietig gezien

Ja, zelfs als hij zou komen kijken, hier boven

ik - en dat was iets dat me opviel omdat hij nooit,

ooit-

Ik... hij kon van binnen verdrietig zijn, maar aan de buitenkant glimlachte hij altijd

Altijd lachend

En wij - en toen het einde van de zomer kwam, wisten we dat we hem niet zouden zien

Want dat was het einde van onze repetities

Dus het is een beetje afgenomen, weet je, een beetje afgenomen