Tuonelan Tuvilla - Korpiklaani

Olpa nuori Joukahainen, laiha poika lappalainen

Piti viikosta vihoa, ylen kauaista kaetta

Laativi tulisen jousen, jalon kaaren kaunistavi:

Kaaren rauasta rakenti, vaskesta selän valavi;

«Karkaeli nuoliansa

Sai vasamat valmihiksi ja jousen jänniteltäväksi»

Sie ampuisitko nyt Väinämöisen ja kaataisitko kalevalaisen

Tuo ilo ilmalta katoisi ja laulu maalta lankeaisi

On ilo ilmalla jo parempi ja laulu maalla laatuisampi

Kuin onpi Manalan mailla, noilla, tuolla Tuonelan tuvilla

Tuonelan tuvilla

Viikon vuotti Väinämöistä, valvoen vajojen päissä

Kuunnellen kujan perällä, vahtaellen vainiolla

Jou’utti tulisen jousen, koppoi kaaren kauneimman

Pään varalle Väinämöisen, surmaksi suvantolaisen

Siitä vanha Väinämöinen suistuvi sulahan

Selästä sinisen hirven

Wees een jonge Joukahainen, een magere jongen uit Lappalainen

Een week van woede gehad, een hele lange omslag

Uitgebreide vurige lente, edele boogdecoratie:

Arc ijzeren structuur, koperen achterkant gieten;

«Karkaeli-pijlen»

De geweren klaar en de veer gespannen »

Zou je nu Väinämöinen neerschieten en de Kalevala . omverwerpen?

Die vreugde zou uit de lucht verdwijnen en het lied zou van het land vallen

Er hangt al meer vreugde in de lucht en betere kwaliteit in het land

Zoals in de landen van Manala, in die hutten van Tuonela

Hades hutten

Een jaar in Väinämö, toezicht houden op de uiteinden van de schuren

Luisteren aan de achterkant van de steeg, staren naar de achtervolging

Je raakt de vurige boog niet, kloppend op de mooiste boog

Voor het hoofd van Väinämöinen, om te worden gedood door een backpacker

De oude ontsporing van Väinämöinen smelt eruit

De rug van een blauw hert