Kultanainen - Korpiklaani

Mitähän tuostakin tulevi, tulenhengen helpehistä?

Takoiskun tuoksinasta, vasarasta vaskisesta?

Taon totta taakakseni, unhon unta unskokseni

Hopiaista hoivakseni, vaskivartta viereheni

Ihminen on liian hento, naisenpuoli liian heikko

Helposti se tuhoutuvi, kukistuvi, haurastuvi

Tämä naikko, oma eukko, kaikin puolin on ikuinen

Säihkyvämpi aamunkoittoo, maailmoja kestävämpi

Ei hän ilmoisna ikänä Kultanainen kaunoiseni

Jätä hän ei minnuu yksin, vaskineito vertaiseni

Pakisevat yhdet paljon, toiset tyhjiä panevat

Arvelevat vaimoani, kadehtivat kultiani

Huhuilevat hulluksikin, ja mielipuolena pitävät

Kansa kulta miulla ompi, vaimo vahva vaskest' luotu

Ei hän ilmoisna ikänä Kultanainen kaunoiseni

Jätä hän ei minnuu yksin, vaskineito vertaiseni

Taon totta taakakseni, unhon unta unskokseni

Hopiaista hoivakseni, vaskivartta viereheni

Ihminen on liian hento, naisenpuoli liian heikko

Helposti se tuhoutuvi, kukistuvi, haurastuvi

Tämä naikko, oma eukko, kaikin puolin on ikuinen

Jätä hän ei minnuu yksin, vaskineito vertaiseni

Tajuan nyt senki viimein, nyt sen kaiken ymmärränki

Otan rauan, temmon tulta, turmioksi kultanaisen

Wat zal daar van komen, de hulp van de geest van vuur?

De geur van smeergeld, een koperen hamer?

Tao is mijn ware last, ik vergeet mijn droom

Van de hop tot mijn zorg, de koperen arm naast me

De man is te mager, de vrouw te zwak

Het is gemakkelijk te vernietigen, omver te werpen, kwetsbaar

Deze vrouw, haar eigen euk, is in alle opzichten eeuwig

Hoe meer de dageraad glinstert, hoe duurzamer de werelden

Ze onthult mijn leeftijd niet als mijn mooie schoonheid

Laat haar niet alleen gaan, Copper Maiden mijn leeftijdsgenoten

Sommige piepen veel, andere zijn leeg

Mijn vrouw raden, jaloerse sekte

Ze roddelen als een gek, en ze denken dat ze gek zijn

Nation gold ik hou van volwassen worden, vrouw sterk koper 'gemaakt'

Ze onthult mijn leeftijd niet als mijn mooie schoonheid

Laat haar niet alleen gaan, Copper Maiden mijn leeftijdsgenoten

Tao is mijn ware last, ik vergeet mijn droom

Van de hop tot mijn zorg, de koperen arm naast me

De man is te mager, de vrouw te zwak

Het is gemakkelijk te vernietigen, omver te werpen, kwetsbaar

Deze vrouw, haar eigen euk, is in alle opzichten eeuwig

Laat haar niet alleen gaan, Copper Maiden mijn leeftijdsgenoten

Nu besef ik het eindelijk, nu begrijp ik het allemaal

Ik neem het goud, het vuur van temo, om de gouden vrouw te ruïneren