Contorted in the Faille - Knocked Loose

Abandoned by light

Swaying beneath the veil

Beyond the doubt of remission

Contorted in the faille

Whispering sweet nothings

Beneath a daze, mind consumed

Pulling me, your infectious hum

Asleep at the foot of your tomb

Dust settles on a broken frame

Inside our house I haven’t touched a thing

Focused on corners where lights now fade

Watching shadows float on broken wings

Sirens pull me to you

Ringing through my ears

Months have passed but the winter stays

Cold embraced by fear

Poison trails down my throat like gasoline

Plants deep into my blood like roots

Sets fire to my memory

Burns all

Left destitute

I rot

Figures dancing in the blur

Seeing doubles I focus in

Feel the warm embrace of skin

Twist tongues, feel you in my throat

Collapse in the bed held by your ghost

Caged by the thought of devotion

Solidified by the touch of death

In the dawn I hear you crooning

Could this all be in my head?

Whispering sweet nothings

Beneath a daze, mind consumed

Pulling me, your infectious hum

Awaken at the foot of your tomb

Now all that is left

Is to remove the weight of the earth

Now all that is left

Is to remove the dirt that holds your ghost

I am with you now

Verlaten door licht

Zwaaiend onder de sluier

Voorbij de twijfel van remissie

Vervormd in de mislukking

Lieve woordjes fluisteren

Onder een roes wordt de geest verteerd

Trekt me aan, je aanstekelijke hum

In slaap aan de voet van je graf

Stof nestelt zich op een kapot frame

In ons huis heb ik niets aangeraakt

Gericht op hoeken waar het licht nu vervaagt

Schaduwen zien drijven op gebroken vleugels

Sirenes trekken me naar je toe

Klinkt door mijn oren

Maanden zijn verstreken maar de winter blijft

Koud omarmd door angst

Gif loopt als benzine door mijn keel

Planten diep in mijn bloed als wortels

Zet mijn geheugen in brand

Verbrandt alles

Berooid achtergelaten

ik rot

Cijfers dansen in de waas

Dubbelen zien waar ik me op focus

Voel de warme omhelzing van de huid

Draai tongen, voel je in mijn keel

Klap in het bed van je geest

Gekooid door de gedachte aan toewijding

Gestold door de aanraking van de dood

In de dageraad hoor ik je croonen

Zou dit allemaal in mijn hoofd kunnen zitten?

Lieve woordjes fluisteren

Onder een roes wordt de geest verteerd

Trekt me aan, je aanstekelijke hum

Ontwaak aan de voet van je graf

Nu is alles wat er nog over is

Is om het gewicht van de aarde te verwijderen?

Nu is alles wat er nog over is

Is om het vuil te verwijderen dat je geest vasthoudt

Ik ben nu bij je