Parallel Lines - Kings Of Convenience

What’s the immaterial substance

that envelopes two,

that one percieves as hunger

and the other as food.

I wake in tangeled covers,

to a sash of snow,

you dream in a cartoon garden,

I could never know.

Innocent imitation, you are cast in gold,

your image a compensation for me to hold.

Parallel lines, move so fast,

toward the same point,

infinity is as near as it is far.

Wat is de immateriële substantie?

die twee omhult,

die men ervaart als honger

en de andere als voedsel.

Ik word wakker in verwarde dekens,

naar een sjerp van sneeuw,

je droomt in een tekenfilmtuin,

Ik zou het nooit kunnen weten.

Onschuldige imitatie, je bent in goud gegoten,

uw afbeelding een compensatie voor mij.

Parallelle lijnen, zo snel bewegen,

naar hetzelfde punt,

oneindigheid is even dichtbij als ver weg.