Пир - Хамиль, Каста

Прпипев:

Судьба лежит на роковых весах:

На одной чаше свет, на другой — мрак.

Если твоя суть пуста словно прах,

Словно прах, пуста словно прах.

Великий пир.

На троне — Вавилонский царь.

Всего лишь ложный кумир,

В своих мечтах он держит мир.

В действиях неосторожен,

Ко всему прочему, — безбожник!

Тысячи золотых лампад сияют,

Освещая его гордое лицо.

Ряды хмельных жрецов,

Драгоценные бокалы в руках,

В них вино, торжественные речи на устах.

Вдруг оцепенел монарх,

В его глазах все увидели ужас и страх.

Не отрываясь он смотрел вперед на стену,

Гробовая тишина дополняла сцену.

Он наблюдал за движеньем огненной руки,

Что чертила пальцем на стене,

Словно на прибрежном песке,

Загадочные буквы неизвестных слов.

Видение исчезло, указав на них перстом.

Словно гром в ушах раздался звон:

Из рук идола выпала чаша с вином,

Покатившись перед троном,

Оставив на полу пятно алого тона.

В тот же миг царь изрёк свой гневный крик,

Сохранив свой всемогущий облик.

Основы старой тактики —

Никогда не подавать признаков паники.

«Что могло нарушить мой роскошный ужин,

Прервать веселье?»

— он уже не мог скрывать,

Что давно отошло похмелье.

Его лицо стало бескровным в одно мгновение.

Кругом сменилось настроение.

Кто-то все ещё не мог поверить глазам,

Кто-то шептал потертую молитву утешения.

Кто же знал, что в этот час не достучаться небесам.

Припев:

Судьба лежит на роковых весах:

На одной чаше свет, на другой — мрак,

Если твоя суть пуста словно прах,

Словно прах, пуста словно прах.

Судьба лежит на роковых весах:

На одной чаше свет, на другой — мрак,

Если твоя суть пуста словно прах,

Словно прах, пуста словно прах.

Вновь возглас: царский трепетный, робкий голос

Велит созвать отцов Иерусалима тотчас.

Поднялись волхвы мудрейшие всей земли,

Все как один мастера научных дисциплин.

Изучали строки халдейские пророки,

Но их силы и знания здесь остались без признания.

Пот на лбах, письмена не раскрыты,

Великие головы с толку сбиты.

Здесь же пала мудрость Вавилонских старцев.

Они были бессильны, но не могли признаться.

Вскоре каждый из них осознал факт —

Письмена не раскрыты и внушают страх.

«Я могу прочесть это — навстречу трону!»

Медленно он ступал, хромая, но уверенно.

Пленник предстал царскому взору,

Остановился, затихли на ногах оковы.

Он посмотрел в глаза земному полубогу

Точно видел истину в тех строках, истину.

При свете золотых лампад, с пророчеством во взгляде

Он прочел слова, а утро сделало их явью:

«Твоя могила готова, царство закончено!

Ты потеряешь трон и жизнь этой ночью!

Твоя душа темна, образ туманен,

Парадным ложем для тебя станет могильный камень!»

Припев:

Твоя судьба лежит на роковых весах:

На одной чаше свет, на другой — мрак!

Твоя суть пуста словно прах, словно прах,

Ты жив лишь в своих мечтах!

Судьба лежит на роковых весах:

На одной чаше свет, на другой — мрак,

Если твоя суть пуста словно прах,

Словно прах, пуста словно прах.

Судьба лежит на роковых весах:

На одной чаше свет, на другой — мрак,

Если твоя суть пуста словно прах,

Словно прах, пуста словно прах.

Prpipev:

Het lot ligt op de fatale weegschaal:

Licht aan de ene kant, duisternis aan de andere kant.

Als je essentie leeg is als stof,

Als stof, leeg als stof.

Geweldig feest.

Op de troon zit de Babylonische koning.

Gewoon een vals idool

In zijn dromen houdt hij de wereld vast.

Onzorgvuldig in acties

Op de top van al het andere, een atheïst!

Duizenden gouden lampen schijnen

Verlicht zijn trotse gezicht.

Rijen dronken priesters

Kostbare glazen in handen

Ze hebben wijn in zich, plechtige toespraken op hun lippen.

Plots verstijfde de monarch

Iedereen zag afschuw en angst in zijn ogen.

Zonder op te kijken keek hij voor zich uit naar de muur,

Een doodse stilte maakte het tafereel compleet.

Hij keek naar de beweging van de vurige hand,

Wat ze met haar vinger op de muur tekende,

Zoals op het kustzand

Mysterieuze letters van onbekende woorden.

Het visioen verdween en wees met een vinger naar hen.

Als een donderslag in de oren weerklonk:

Een schaal met wijn viel uit de handen van de afgod,

Rollend voor de troon

Een scharlakenrode plek op de vloer achterlatend.

Op hetzelfde moment uitte de koning zijn boze kreet,

Met behoud van zijn almachtige uitstraling.

Basisprincipes van de oude tactiek -

Vertoon nooit tekenen van paniek.

"Wat zou mijn uitgebreide diner kunnen verstoren,

Stoppen met de pret?

- hij kon zich niet langer verstoppen,

Dat de kater allang voorbij is.

Zijn gezicht werd in een oogwenk bloedeloos.

De stemming is overal veranderd.

Iemand kon zijn ogen nog steeds niet geloven

Iemand fluisterde een armoedig gebed van troost.

Wie had gedacht dat het op dit uur niet mogelijk zou zijn om aan de hemel te kloppen.

Refrein:

Het lot ligt op de fatale weegschaal:

Licht aan de ene kant, duisternis aan de andere kant,

Als je essentie leeg is als stof,

Als stof, leeg als stof.

Het lot ligt op de fatale weegschaal:

Licht aan de ene kant, duisternis aan de andere kant,

Als je essentie leeg is als stof,

Als stof, leeg als stof.

Weer de uitroep: de koninklijke trillende, bedeesde stem

Orders om de vaders van Jeruzalem onmiddellijk bijeen te roepen.

De wijste tovenaars van de hele aarde zijn opgestaan,

Allemaal als één meester van wetenschappelijke disciplines.

De Chaldeeuwse profeten bestudeerden de regels,

Maar hun kracht en kennis bleven hier onopgemerkt.

Zweet op het voorhoofd, de brieven worden niet geopend,

De grote hoofden zijn verbijsterd.

Hier viel de wijsheid van de Babylonische oudsten.

Ze waren machteloos, maar ze konden niet bekennen.

Al snel realiseerden ze zich allemaal het feit -

De brieven worden niet geopend en wekken angst op.

"Ik kan dit lezen - richting de troon!"

Hij liep langzaam, hinkend maar zelfverzekerd.

De gevangene verscheen aan de koninklijke blik,

Hij stopte, de boeien aan zijn voeten vielen stil.

Hij keek in de ogen van de aardse halfgod

Ik zag zeker de waarheid in die regels, de waarheid.

Bij het licht van gouden lampen, met profetie in zicht

Hij las de woorden en de ochtend deed ze uitkomen:

'Je graf is klaar, het koninkrijk is voorbij!

Je verliest vanavond je troon en leven!

Je ziel is donker, het beeld is mistig,

De grafsteen wordt je voorste bed!”

Refrein:

Je lot ligt op de fatale weegschaal:

Licht aan de ene kant, duisternis aan de andere kant!

Je essentie is leeg als stof, als stof

Je leeft alleen in je dromen!

Het lot ligt op de fatale weegschaal:

Licht aan de ene kant, duisternis aan de andere kant,

Als je essentie leeg is als stof,

Als stof, leeg als stof.

Het lot ligt op de fatale weegschaal:

Licht aan de ene kant, duisternis aan de andere kant,

Als je essentie leeg is als stof,

Als stof, leeg als stof.