Di Passaggio - Keyblade

Me gusta pelearme con mis dramas al borde de la ventana

Para ver quien de los dos empuja al otro

Ahora ya ni salgo de la cama, ni me cambio de pijama

Encerrado en mis pentagramas, soy un monstruo

¿Tu quieres ver mi rostro?

Pues mira hacia abajo, a ver si lo encuentras

Que me lo tiro al suelo la vergüenza

Por que yo no me postro ya ni para agacharme a recogerla

Mejor sin cara que sin orgullo, ¿tú qué te piensas?

No se donde comienzan mis principios

Pero sé que he visto mis finales terminar en varios labios

El más legendario del municipio

Acabé volviéndome el diablo buscando hacerme más sabio

Se me agotó la savia;

se me inundó el navío

¡Qué rabia!

Teniendo labia desde que era crío

La magia se fue más rápido que la nostalgia

De estar entre tus brazos ahora que ya no hace frío

Putos líos, todo el rato a mi vera como si fuera algo mío

No me gusta la espera, quiero resultados tío

Me siento como envasado al vacío

La escena me aburrío', tráiganme algún desafío

O me retiro, lo juro, me piro, no dudo

No tiro faroles, soy sincero y si me esfumo

Van a llorar mi pérdida más que la de ninguno

Por haber cambiado el vino por un tetrabrick de zumo

Qué oportuno, llegaste sólo para el beneficio

Y te largaste en el instante en que hubo que hacer sacrificios

Represento el contraste de un genio lleno de vicios

Y su estropicio constante que lo llevó al desperdicio

Yo, de más perjuicios que prejuicios, golpeo mi mazo

Más fuerte por mí que por quien cedió su regazo

Y cuando le estreché su mano, se ofreció a dejarme el brazo

Legando una hogaza de pan tras soltarme del abrazo

He llegado a lo más hondo del pozo y te aseguro

Que abajo no está todo tan oscuro como arriba

Se siente el mismo frío, estás igual de solo y mudo

Pero al menos tienes el consuelo de ver la salida

Yo que ya me he quedado sin saliva de recorrer versos

De mentar cuerpos, no tengo alternativa

He de explotar mi cerebro y usarlo al tres mil por ciento

Debe de ser que tengo el don del esfuerzo suicida

Mataría por recuerdos ajenos a tu epidermis

Moriría pensando en nunca haber surcado tu pelvis

Cada vez más hundido, como Elvis

Lo importante no es quien es el favorito

Sino quién se lleva el derby

Herví mi sangre hasta que se volvió vapor

Los gritos de mi alma no los tapo

Ni con veinte capas de esparadrapo

No me capa ningún capo

Pierdo tanto el hilo siendo un pobre muñeco de trapo

Que al final me atrapó en aquella red de tarántula

Menudo atraco, se dio un atracón de fabula

Esto es de traca, mi truco siempre es calcular

Cuánto vale el trueque y así no trucan mi cláusula

¡Retruécanos!

Truenos, rayos y también centellas

Cada témpano de mis lágrimas dejó una huella

Soy un huérfano buscando acogida en las estrellas

Por eso quiero triunfar para ser otra más de ellas

El amor es un producto de Aliexpress:

Tarda la vida en llegar y casi nunca es lo que prometía

Él dice que te quiere más de lo que crees

Pero el problema es que tú le crees más de lo que querrías

Soy de esas personas que cuando falla se ofusca

Y repite el mismo error cada vez de forma más brusca

Normal que mis escasas virtudes no reluzcan

Y que a veces mi ánimo salga en carteles de «Se busca»

Otro arcoiris que no tiene ni un color

Mi conciencia es el resto de todo lo que el mundo vio

Yazco pensativo escribiendo este .doc

Para que al sacarlo, muevas el cuello cual Funko!

Pop

Última estrofa y pienso: menudo fracaso

Otro tema hablando de todo y nada, no hagáis ni caso

Ya sabéis que en el fondo tan sólo soy un payaso

Menos mal que en esta mierda nada más estoy de paso

Ik vecht graag met mijn drama's aan de rand van het raam

Om te zien wie van de twee de ander duwt

Nu kom ik niet eens mijn bed uit, ik verander niet eens mijn pyjama

Opgesloten in mijn staven, ik ben een monster

Wil je mijn gezicht zien?

Nou kijk naar beneden, kijk of je het vindt

Dat ik het op de grond gooi de schande

Waarom werp ik mezelf niet neer, zelfs niet om te bukken om het op te rapen?

Beter zonder gezicht dan zonder trots, wat denk jij?

Ik weet niet waar mijn principes beginnen

Maar ik weet dat ik mijn uiteinden op verschillende lippen heb zien eindigen

De meest legendarische van de gemeente

Ik werd uiteindelijk de duivel die mezelf wijzer wilde maken

Ik had geen sap meer;

mijn schip was overstroomd

Wat een woede!

Glad praten sinds ik een kind was

De magie ging sneller weg dan de nostalgie

Om in je armen te zijn nu het niet meer koud is

verdomde rotzooi, de hele tijd aan mijn zijde alsof het iets van mij is

Ik hou niet van wachten, ik wil resultaten man

Ik voel me vacuüm verpakt

De scène verveelde me, breng me een uitdaging

Of ik ga met pensioen, ik zweer het, ik vertrek, ik twijfel niet

Ik gooi geen lantaarns, ik ben oprecht en als ik verdwijn

Ze zullen meer rouwen om mijn verlies dan dat van iemand

Voor het verwisselen van de wijn voor een tetrabrick sap

Wat op tijd, je kwam alleen voor het voordeel

En je verliet het moment waarop er offers moesten worden gebracht

Ik vertegenwoordig het contrast van een genie vol ondeugden

En zijn constante puinhoop die hem tot afval leidde

Ik, van meer vooroordelen dan vooroordelen, sloeg mijn hamer

Sterker voor mij dan voor degene die zijn schoot gaf

En toen ik hem de hand schudde, bood hij aan me zijn arm te lenen

Een brood nalaten na het loslaten van de knuffel

Ik heb de diepten van de put bereikt en ik verzeker je:

Dat alles beneden niet zo donker is als boven

Je voelt dezelfde kou, je bent net zo eenzaam en dom

Maar je hebt in ieder geval de troost de uitweg te zien

Ik die al geen speeksel meer heb van het lezen van verzen

Om lichamen te noemen, ik heb geen alternatief

Ik moet mijn brein ontploffen en het drieduizend procent gebruiken

Het moet zijn dat ik de gave heb van zelfmoordpogingen

Ik zou een moord doen voor herinneringen die vreemd zijn aan je opperhuid

Ik zou doodgaan als ik eraan zou denken nooit over je bekken te zijn gegaan

Dieper en dieper, zoals Elvis

Het belangrijkste is niet wie de favoriet is

Maar wie krijgt de derby?

Ik kookte mijn bloed totdat het in stoom veranderde

Ik dek de kreten van mijn ziel niet af

Zelfs niet met twintig lagen tape

Geen capo omringt me

Ik verlies de draad zo erg als een arme lappenpop

Dat ving me uiteindelijk in dat tarantulanet

Wat een overval, er was een fantastische eetbui

Dit is crack, mijn truc is altijd om te berekenen

Hoeveel is de ruil waard en dus ruilen ze mijn clausule niet?

Prik ons ​​door!

Donder, bliksem en ook vonken

Elke ijsberg van mijn tranen heeft een teken achtergelaten

Ik ben een wees die onderdak zoekt in de sterren

Daarom wil ik slagen om weer een van hen te zijn

Liefde is een Aliexpress-product:

Het duurt een heel leven om aan te komen en het is bijna nooit wat het beloofde

Hij zegt dat hij meer van je houdt dan je denkt

Maar het probleem is dat je hem meer gelooft dan je zou willen

Ik ben een van die mensen die in de war raakt als het niet lukt

En herhaal dezelfde fout steeds abrupter

Normaal dat mijn paar deugden niet schijnen

En dat soms mijn geest uit op "Gezocht" posters komt

Nog een regenboog die geen kleur heeft

Mijn geweten is de rest van alles wat de wereld zag

Ik lieg peinzend bij het schrijven van deze .doc

Zodat wanneer je het eruit haalt, je je nek beweegt zoals Funko!

Knal

Laatste strofe en ik denk: wat een mislukking

Nog een topic over van alles en nog wat, let maar niet op

Je weet al dat ik diep van binnen maar een clown ben

Gelukkig ben ik in deze shit gewoon op doorreis