Black Flowers - Kevin Morby

Oh, no!

There goes, there goes my head

There goes my head

Throw ten on in, in the swear jar

In the swear jar

Outside storms cry, inside now

Not much better, stormy weather

I am writing a song book on a mountain

In the garden where we built a home

Black flowers

In the stories, the lies that they wrote

Escape me

And the winged horses that we once rode

Have stopped breathing

In the garden where we built a home

Black flowers

One, two, three, four

In the garden where we built a home

And the stories, the lies that they wrote

And the winged horses that we once rode

Are all strung out and spun out y’know

In the garden where built a home

And the roads that we built all corrode

In the garden where we built a home

Once a river, a sea now a mote

And the black flowers grow all around

And the angels who died in our sound

Now nothing will come of this now

For nothing can grow from the ground

And no one we know now will save us

Like no one we know would try

Like everything once is now over

Just as everything once has died

In the garden where we built a home

And all those we kept in tow

The weeper with his tiny piano

The willow with her singing saw

The jeweler with her cast iron hammer

Oh, the ivy, the crows, and the law

In the garden where we built a home

All’s dark inside the tower

In the garden where we built a home

Black flowers

Black flowers

Black flowers

Black flowers

Black flowers

Black flowers

Black flowers

Black flowers

Oh nee!

Daar gaat, daar gaat mijn hoofd

Daar gaat mijn hoofd

Gooi er tien in, in de vloekenpot

In de vloekenpot

Buiten stormen huilen, binnen nu

Niet veel beter, stormachtig weer

Ik schrijf een liedboek op een berg

In de tuin waar we een huis hebben gebouwd

Zwarte bloemen

In de verhalen, de leugens die ze schreven

Ontsnap aan mij

En de gevleugelde paarden waarop we ooit hebben gereden

Zijn gestopt met ademen

In de tuin waar we een huis hebben gebouwd

Zwarte bloemen

Een twee drie vier

In de tuin waar we een huis hebben gebouwd

En de verhalen, de leugens die ze schreven

En de gevleugelde paarden waarop we ooit hebben gereden

Zijn allemaal uitgesponnen en uitgesponnen weet je

In de tuin waar een huis is gebouwd

En de wegen die we hebben gebouwd, corroderen allemaal

In de tuin waar we een huis hebben gebouwd

Eens een rivier, een zee nu een splinter

En de zwarte bloemen groeien overal

En de engelen die stierven in ons geluid

Nu komt hier niets meer van

Want niets kan uit de grond groeien

En niemand die we nu kennen, zal ons redden

Alsof niemand die we kennen het zou proberen

Alsof alles eens nu voorbij is

Net zoals alles ooit is gestorven

In de tuin waar we een huis hebben gebouwd

En al degenen die we op sleeptouw hielden

De huiler met zijn kleine piano

De wilg met haar zingende zaag

De juwelier met haar gietijzeren hamer

Oh, de klimop, de kraaien en de wet

In de tuin waar we een huis hebben gebouwd

Alles is donker in de toren

In de tuin waar we een huis hebben gebouwd

Zwarte bloemen

Zwarte bloemen

Zwarte bloemen

Zwarte bloemen

Zwarte bloemen

Zwarte bloemen

Zwarte bloemen

Zwarte bloemen