Sailor & Widow - Keren Ann

He was a sailor

A sailor at sea and a sailor of love

And he thought he could save her

Save her from innocence up and above

'Cause he never knew freedom and under the duvet

He stayed for a lifetime without any government

Help or assistance

She was a widow

She never left home before seven a.m.

And she looked by the window

She managed to cry but she never felt blame

For the death of her husband who died in a flame by the

House of the river

Although he remained

In a reasonable distance

All the children played around the neighborhood

All the children played around the neighborhood

The children she liked to invent for the life they were

Living was openly bent

All they had was each other

He brought her flowers

A flesh in the pan as she didn’t reply

And he waited for hours

Until she accepted to offer a smile

And a terrible whiskey she had for a while

That she’d sip every morning for breakfast and sigh

Since the month of December

They used to tango

Jump and parade until midnight or more

She convinced him to Fargo

Drink lemonade with some awkward liquor

The she kissed him goodbye and attended the shore

Where she lit a big fire like never before

By the house of the river

All the children played around the neighborhood

All the children played around the neighborhood

The children she liked to invent for the life they were

Living was openly bent

All they had was each other

She was a widow, again

She never left home before seven a.m.

And she looked by the window

She managed to cry but she never felt blame

For the death of her husband who died in a flame by the

House of the river

Although he remained

In a reasonable distance

All the children played around the neighborhood

All the children played around the neighborhood

The children she liked to invent for the life they were

Living was openly bent

All she had was herself

Hij was een zeeman

Een zeeman op zee en een zeeman van liefde

En hij dacht dat hij haar kon redden

Red haar van onschuld boven en boven

Want hij kende nooit vrijheid en onder het dekbed

Hij bleef een leven lang zonder enige regering

Hulp of hulp

Ze was een weduwe

Ze ging nooit eerder van huis dan zeven uur 's ochtends.

En ze keek door het raam

Ze slaagde erin te huilen, maar ze voelde zich nooit schuldig

Voor de dood van haar man die stierf in een vlam door de

Huis van de rivier

Hoewel hij bleef

Op redelijke afstand

Alle kinderen speelden in de buurt

Alle kinderen speelden in de buurt

De kinderen die ze graag uitvond voor het leven dat ze waren

Leven was openlijk gebogen

Het enige wat ze hadden was elkaar

Hij bracht haar bloemen

Een vlees in de pan omdat ze niet antwoordde

En hij wachtte uren

Tot ze accepteerde om een ​​glimlach aan te bieden

En een vreselijke whisky die ze een tijdje had gehad

Dat ze elke ochtend zou nippen aan het ontbijt en zuchtte

Sinds de maand december

Ze gebruikten tango's

Spring en parade tot middernacht of langer

Ze overtuigde hem om Fargo te gebruiken

Drink limonade met wat onhandige drank

Ze kuste hem vaarwel en ging naar de kust

Waar ze een groot vuur aanstak als nooit tevoren

Bij het huis van de rivier

Alle kinderen speelden in de buurt

Alle kinderen speelden in de buurt

De kinderen die ze graag uitvond voor het leven dat ze waren

Leven was openlijk gebogen

Het enige wat ze hadden was elkaar

Ze was weer een weduwe

Ze ging nooit eerder van huis dan zeven uur 's ochtends.

En ze keek door het raam

Ze slaagde erin te huilen, maar ze voelde zich nooit schuldig

Voor de dood van haar man die stierf in een vlam door de

Huis van de rivier

Hoewel hij bleef

Op redelijke afstand

Alle kinderen speelden in de buurt

Alle kinderen speelden in de buurt

De kinderen die ze graag uitvond voor het leven dat ze waren

Leven was openlijk gebogen

Alles wat ze had was zichzelf