Город - Кейн

Обычная квартира, всё те же стены.

И мимо них так незаметно пролетели годы,

Где я мальчишкой бегал в шумном зале —

У нас так часто бывали гости.

Найду на полках всё, что запылилось

И, видимо, так ждало этой минуты.

Мой диктофон!

Купить бы батарейки,

Чтобы послушать мои песни на кассетах.

А ведь не так давно всё это было.

Беру фотоальбом и эти снимки.

Конечно, не на «Марк», но так душевно всё же,

И никаких не надо исправлений в «Шопе».

И где-то там в груди эмоций всплески.

А вот моя гитара — на том же месте.

Я с ней наедине пробыл так долго,

Что называл её своей невестой.

Здравствуй, мой родной город!

Знаешь, ты мне так дорог, ты так дорог мне.

Раньше на тебя злился… напрасно это всё, да.

Видимо, был молод.

А вот и мама — рада видеть сына,

Как будто я опять пришел со школы.

Её голос такой тёплый, милый,

Не то что там у шефа на работе

Предложит ужин — скажет, что «худющий».

Я вспоминаю, что опять забыл подстричься.

Ведь если ты приехал в город детства,

То надо немножко измениться.

Здравствуй, мой родной город!

Знаешь, ты мне так дорог, ты так дорог мне.

Раньше на тебя злился… напрасно это всё, да.

Видимо, был молод.

Здравствуй, мой родной город!

Знаешь, ты мне так дорог, ты так дорог мне.

Раньше на тебя злился… напрасно это всё, да.

Видимо, был молод.

Ты так дорог мне,

Ты так дорог мне.

Een gewoon appartement, allemaal dezelfde muren.

En de jaren vlogen zo onmerkbaar voorbij,

Waar ik als jongen in een luidruchtige hal rende -

We hadden zo vaak gasten.

Ik zal in de schappen alles vinden wat stoffig is

En blijkbaar wachtte hij op dit moment.

Mijn voicerecorder!

Koop batterijen,

Om naar mijn liedjes op cassettes te luisteren.

Maar het is nog niet zo lang geleden.

Ik maak een fotoalbum en deze foto's.

Natuurlijk niet om "Mark", maar toch zo oprecht,

En er zijn geen correcties nodig in de winkel.

En ergens in de borst zijn er uitbarstingen van emoties.

Maar mijn gitaar staat op dezelfde plek.

Ik was zo lang alleen met haar,

Dat hij haar zijn bruid noemde.

Hallo mijn geboortestad!

Weet je, je bent me zo dierbaar, je bent me zo dierbaar.

Ik was vroeger boos op je... het is allemaal tevergeefs, ja.

Blijkbaar was hij jong.

En hier is moeder - blij haar zoon te zien,

Alsof ik terugkwam van school.

Haar stem is zo warm, lief,

Niet zoals de baas op het werk

Hij zal diner aanbieden - hij zal zeggen dat hij "dun" is.

Ik herinner me dat ik weer vergeten was mijn haar te knippen.

Immers, als je naar de stad van je kinderjaren kwam,

Dat moet een beetje veranderen.

Hallo mijn geboortestad!

Weet je, je bent me zo dierbaar, je bent me zo dierbaar.

Ik was vroeger boos op je... het is allemaal tevergeefs, ja.

Blijkbaar was hij jong.

Hallo mijn geboortestad!

Weet je, je bent me zo dierbaar, je bent me zo dierbaar.

Ik was vroeger boos op je... het is allemaal tevergeefs, ja.

Blijkbaar was hij jong.

Je bent me zo dierbaar

Je bent me zo dierbaar.